Παιδεία

Εχθές 29 Μαΐου δόθηκε στη δημόσια διαβούλευση το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας που περιλαμβάνει διατάξεις για τον εκσυγχρονισμό του ΔΟΑΤΑΠ. Οι υποσχέσεις είναι πολλές και θα φανεί εάν θα έχουν αντίκρισμα. Μέχρι τότε, καταθέτουμε μια δική μας εμπειρία, που αναδεικνύει τις παθογένειες του συστήματος αναγνώρισης πτυχίων.

Όποιος έχει σπουδάσει σε ελληνικό πανεπιστήμιο, ξέρει πως ο κανόνας είναι η σιωπή μπροστά στη βία, που είναι κανονικοποιημένη και εκτυλίσσεται καθημερινά σε διαδρόμους, αμφιθέατρα και καφέ. Οι εξαιρέσεις είναι ελάχιστες. Μία από αυτές είναι ο Βασίλης Αποστολόπουλος.

Oι νέοι γιατροί που έφυγαν τα τελευταία χρόνια για το εξωτερικό αγγίζουν τους 18.000, όσος είναι ο πληθυσμός μιας ολόκληρης ελληνικής πόλης. Στις χρόνιες παθογένειες όπως η μη συστηματική εκπαίδευση, προστέθηκε από το 2020 το χάος της Covid-19.

Στις 26 Νοεμβρίου, μια φοιτητική ομάδα μαζεύτηκε στη Σχολή Θετικών Επιστημών του Α.Π.Θ. για να παίξει «Πέφτει η Νύχτα στο Παλέρμο». Λίγες ώρες αργότερα, τα μέλη της φυγαδεύτηκαν χτυπημένα και ταπεινωμένα από κουκουλοφόρους. Η –πιθανότερη– αιτία της επίθεσης θα αποκαλυπτόταν τις επόμενες ημέρες.

Η υπόθεση σεξουαλικής παρενόχλησης στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών, που είδε πρόσφατα το φως της δημοσιότητας, μαρτυρά πόσο απροετοίμαστο –ή και απρόθυμο, θα υπέθετε δικαίως κανείς– είναι το μεγαλύτερο πανεπιστήμιο της χώρας για να αντιμετωπίσει τέτοια περιστατικά.

Αν για όλα τα παιδιά η καθημερινότητα άλλαξε άρδην εν μέσω πανδημίας, για πολλά παιδιά με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες διαταράχθηκε πολύ περισσότερο. Γονείς και ειδικοί μάς μεταφέρουν τα ερευνητικά δεδομένα, τις επιπτώσεις του πρώτου λόκνταουν, την κατάσταση μετά από έναν χρόνο και συμβουλές για τη διαχείριση της τρέχουσας δύσκολης περιόδου.

Παλιές φοιτήτριες μιλούν για τη σεξουαλική παρενόχληση που δέχτηκαν πριν πολλά χρόνια, από τον ίδιο καθηγητή του ΑΠΘ. Γιατί όμως σιωπούσαν μέχρι σήμερα; Ο βασικός λόγος ήταν η έλλειψη ενός υποστηρικτικού και ασφαλούς περιβάλλοντος, που μόλις τώρα ξεκινά να δημιουργείται.

Μετά τις αρχικές δυσκολίες, ο βασικότερος κίνδυνος που εντοπίζουν οι εκπαιδευτικοί αυτή τη στιγμή είναι η ελλιπής ταυτοποίηση των μαθητών στο Webex, που εκθέτει την τάξη σε ξένα μάτια. Ωστόσο η νέα κατάσταση έχει και τα –λίγα– καλά της.

Στη χώρα προσφέρονται εδώ και χρόνια μεταπτυχιακά, σεμινάρια, ακόμα και διδακτορικά για την διαπολιτισμική εκπαίδευση, που έχουν εκατοντάδες πλέον αποφοίτους. Όταν όμως προκηρύσσονται οι σχετικές θέσεις, το υπουργείο επιλέγει υποψηφίους από τον πίνακα της «γενικής εκπαίδευσης» χωρίς κανένα απολύτως ειδικό προσόν.

Πόσο ασφαλείς μπορούν να αισθάνονται οι φοιτητές στην εστία της Ηρώων Πολυτεχνείου, όταν δεν φαίνεται να έχει ληφθεί κανένα μέτρο προστασίας τους, επτά μήνες μετά την έφοδο της αστυνομίας και την απομάκρυνση ατόμων που ανέπτυσσαν παράνομες δραστηριότητες, έναν όροφο πάνω από τα δωμάτιά τους;