Ενόσω περιμένουμε να αποφασίσει ο εισαγγελέας αν θα δεχτεί την πρόταση της αστυνομίας για απαγγελία κατηγοριών στον Ισραηλινό πρωθυπουργό για διαφθορά, μορφοποιούνται τα σενάρια για το πολιτικό του μέλλον.

Μπορούν οι επιζώντες του τελευταίου μακελειού σε σχολείο της Φλόριντα να τα βάλουν με την πανίσχυρη NRA –και κατ’ επέκταση με όλο το Ρεπουμπλικανικό κόμμα; Η πορεία March For Our Lives θα μας δώσει μια καλή ιδέα.

Ενώ προσωπικοί και πολιτικοί εξευτελισμοί φάνηκαν ότι τον είχαν εξοστρακίσει δια παντός από τα κοινά, ο 81χρονος Ιταλός όχι μόνο επέστρεψε, αλλά έχει φιλοδοξίες για μια νίκη του συνασπισμού της δεξιάς στις αυριανές εκλογές. Και γι’ αυτό έχουμε να ευχαριστήσουμε έναν άπληστο Γάλλο επιχειρηματία.

Από τη Γαλλική Επανάσταση έως την «Ιντιφάντα του Ψωμιού» στην Τυνησία, πολλές λαϊκές εξεγέρσεις ξεκίνησαν με την αύξηση της τιμής του ψωμιού.

Οι αδελφοί Γκούπτα αγκάλιασαν τη Νότιο Αφρική σαν δεύτερη πατρίδα τους. Και με τη βοήθεια του διεφθαρμένου προέδρου Ζούμα έγιναν τα ισχυρότερα πρόσωπα της οικονομικής και πολιτικής ζωής της. Καθώς η χώρα σείεται από το σκάνδαλο, είναι αμφίβολο αν θα πληρώσουν για τη ζημιά που προκάλεσαν στις κρατικές εταιρείες της.

Οι Σουφιστές είναι ο νέος παράλογος στόχος του ISIS. Όμως το χτύπημα στη Χερσόνησο του Σινά δεν ξάφνιασε πολλούς. Το βραχώδες τοπίο, η περιθωριοποίηση των Βεδουίνων και η στενή επικοινωνία με τη Λωρίδα της Γάζας ευνοεί ένα καθεστώς ημιανομίας.

Η Γκρέις Μουγκάμπε θα έμενε γνωστή απλώς ως η καπριτσιόζα επιδειξιομανής νεότερη σύζυγος του μοναδικού προέδρου που γνώρισε η Ζιμπάμπουε αν δεν γινόταν η αιτία για την πτώση του μετά από 37 χρόνια διακυβέρνησης.

Η οικονομία του βασιλείου παραμένει στάσιμη όπως και η τιμή του πετρελαίου, ο πόλεμος στην Υεμένη δεν φέρνει αποτελέσματα, ο αποκλεισμός του Κατάρ απέτυχε, η επιρροή του Ιράν σε Λίβανο, Συρία και Ιράκ μεγαλώνει. Όμως ένας νέος πρίγκιπας θέλει να αποδείξει ότι έχει την πυγμή να τα αλλάξει όλα αυτά.

H νέα επίθεση στο Μογκαντίσου, μόλις λίγες μέρες μετά από εκείνη που προκάλεσε 358 νεκρούς, δεν δείχνει να σοκάρει πια την διεθνή κοινότητα. Η χώρα που κάποτε χαρακτηρίστηκε «Ελβετία της Αφρικής» παραμένει 25 χρόνια ακυβέρνητη. Ο εμφύλιος συνεχίζεται από το 1991 και πολλοί είναι εκείνοι που πια έχουν χάσει την ελπίδα τους.

Η δίωξη της μειονότητας των Ροχίνγκια στην πρώην Βιρμανία έχει τις ρίζες της στην ανεξαρτησία της χώρας από τη βρετανική κατοχή, τον βουδιστικό εξτρεμισμό αλλά και την ανάγκη για γη προκειμένου να υλοποιηθούν επενδύσεις από τις γειτονικές Κίνα και Ινδία.