Ενέργεια - Περιβάλλον

Μυρίζουμε αλλά δεν ανακαλύπτουμε την πηγή. Αυτή είναι κρυμμένη. Το φυτό που μυρίζει δια-θερίζει. Μαζεύει την δραστηριότητα του και κρύβεται. Αν δεν είναι αλμυρίκι, σκίνος, φραγκοσυκιά ή αγαύη, είναι σχεδόν αόρατο. Μόνο αν το πατήσεις, κατά λάθος ή από περιφρόνηση, βγάζει οσμή το θυμάρι, το ελίχρυσο, η άγρια λεβάντα. Και τότε μπορεί να υποψιαστείς τον πλούτο του, αυτόν που μόνο οι ειδικοί γνωρίζουν.

Για τους ζωολογικούς κήπους, οι επισκέψεις σχολείων αποτελούν βασικό έσοδο. Κάθε Σεπτέμβρη, με την αρχή της σχολικής χρονιάς, ξεκινούν μια διαφημιστική καμπάνια για τα “εκπαιδευτικά” προγράμματα που προσφέρουν. Πόσο παιδαγωγικό όμως είναι για τους μικρούς μαθητές το να βλέπουν ζώα σε κλουβιά; Και τι σημαίνει η αιχμαλωσία για τα ζώα αυτά; Ένα αφιέρωμα με τη ματιά της Μαρίας Λούκα.

Δεν είναι μυστικό ότι τον Αύγουστο τα περισσότερα θαλασσινά είδη που μας σερβίρουν έξω είναι είτε κατεψυγμένα, είτε εξωτερικού. Αυτό συμβαίνει γιατί τον μήνα αυτό η κατανάλωση ανεβαίνει κατακόρυφα και δεν μπορεί να καλυφθεί από την εγχώρια παραγωγή. Κάτι αντίστοιχο, όμως, σε μικρότερη κλίμακα, συμβαίνει ολόκληρο τον χρόνο.

Τα δέντρα της πόλης έχουν τις δικές τους ιστορίες. Όπως οι δικές μας ιστορίες εφηβείας, ενηλικιώσεων, ανεκπλήρωτων ή εκπληρωμένων ερώτων, που έρχονται στη μνήμη όταν ευωδιάζουν τα φύλλα και τα άνθη τους, που προσπερνάμε περπατώντας στο πεζοδρόμιο.

Αν κάνουμε έναν περίπατο στη μεσογειακή ύπαιθρο, θα συναντήσουμε πολλά ενδημικά φυτά, που δεν συναντάμε αλλού. Τις περισσότερες φορές τα φυτά αυτά έχουν μια ιστορία που ούτε την υποψιαζόμαστε καθώς αποτελούν σημεία αναφοράς ήδη από την αρχαιότητα, φανερώνοντας τη συνοχή και τη συνέχεια του τοπίου μέχρι σήμερα.

Γιατί άνθισαν στην Αθήνα οι τέχνες και η δημοκρατία; Η φαντασία των κατοίκων επηρεάστηκε από το τοπίο που τους περιέβαλε; Φαίνεται ότι σε όλες τις εποχές, το φως, ο αέρας και οι καμπύλες της Αττικής έπαιξαν το ρόλο τους στην τέχνη και την σκέψη.

Ένας ολόκληρος κόσμος άνοιξε για τον φωτογράφο David Liittschwager όταν αποφάσισε να καταγράψει πόση ζωή χωράει σε ένα κυβικό πόδι της Γης.

Το Dieselgate δημιούργησε θέμα και στην Ελλάδα με το υπουργείο Μεταφορών να προσπαθεί να εγείρει αξιώσεις έναντι της Volkswagen. Τα προβλήματα όμως είναι ακόμα μεγαλύτερα, αφού κυκλοφορεί ανάμεσά μας ένας γερασμένος στόλος ντίζελ παλιάς τεχνολογίας, που μολύνει τον αέρα που αναπνέουμε. Ένοχη γι’ αυτό είναι η ανεξήγητη φορολογική πολιτική του κράτους.

Στις ΗΠΑ ο όμιλος Volkswagen θα αναγκαστεί να πληρώσει δισεκατομμύρια σε πρόστιμα για μόλυνση της ατμόσφαιρας. Η Ευρώπη, αντίθετα, βάζει την “υγεία” της αυτοκινητοβιομηχανίας της πάνω από εκείνη των πολιτών της.