Οι δημοπρασίες ενέργειας, οι δανειστές και ο λιγνίτης

Το αρκτικόλεξο ΝΟΜΕ, που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τις δημοπρασίες ενέργειας που γίνονται στη χώρα μας εδώ και έναν χρόνο, προέρχεται από το γαλλικό Nouvelle Organisation du Marché de l'Électricité, δηλαδή Νέα Οργάνωση της Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας.

Μέχρι τον Οκτώβριο του 2016, αν κάποιος προμηθευτής ήθελε να αγοράσει ηλεκτρική ενέργεια στην Ελλάδα –είτε για να την πουλήσει μέσα στη χώρα, είτε έξω– το έκανε στη χονδρική αγορά. Γιατί λοιπόν χρειάστηκε ένας επιπλέον τρόπος αγοράς ρεύματος;

Παρακάτω επιχειρούμε να λύσουμε τις βασικές απορίες για τις ΝΟΜΕ, με απλά λόγια.

Πριν τις ΝΟΜΕ

Σχεδόν από την αρχή της κρίσης, η τρόϊκα (που επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ μετονομάστηκε σε «θεσμοί») είχε αρχίσει να πιέζει προκειμένου να «σπάσει» το μονοπώλιο της ΔΕΗ. Σκοπός ήταν και είναι η ενίσχυση του ανταγωνισμού, η συγκράτηση, ή ακόμα καλύτερα η πτώση των τιμών και το άνοιγμα της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας.

Η ΔΕΗ θεωρήθηκε ότι αντιμετωπίζει χαμηλό ανταγωνισμό και πλεονέκτημα έναντι των υπόλοιπων παικτών της αγοράς, εξαιτίας των μονάδων ηλεκτροπαραγωγής χαμηλού κόστους που διαθέτει (τις λιγνιτικές και τα υδροηλεκτρικά). Όπως λειτουργούσε το ελληνικό μοντέλο της χονδρεμπορικής αγοράς