Ρίο 2016

Έμαθε να κολυμπάει στον Ευφράτη. Έχασε το πόδι του από βομβαρδισμό. Βρήκε στην Ελλάδα μία δεύτερη πατρίδα και έναν χώρο να προπονηθεί και τώρα εκπροσωπεί τους πρόσφυγες στην Παραολυμπιάδα του Ρίο. Η συγκλονιστική ιστορία του Ιμπραήμ αλ-Χουσεΐν.

«Η Ελλάδα έγινε η πρώτη χώρα ιστορικά που είχε πρωταθλητισμό, χωρίς να έχει αθλητισμό», είπε κάποτε ένας αθλητικογράφος. Στο πρώτο μέρος της έρευνας του inside story για το ντόπινγκ και τους Ολυμπιακούς Αγώνες, παρουσιάζουμε τις στιγμές του ελληνικού αθλητισμού που δεν μας έκαναν υπερήφανους.

Οι περισσότεροι παρακολουθήσαμε κάποτε Ολυμπιακούς μαζί με την οικογένειά μας. Τα υπεράνθρωπα κατορθώματα, η εκπληκτική ταχύτητα, τα πολύχρωμα ρούχα εντυπωσιάζουν μικρούς και μεγάλους. Οι Ολυμπιακοί όμως δίνουν και ευκαιρίες για βαθύτερες συζητήσεις με τα παιδιά για πολλά θέματα, από τη δύναμη του χαρακτήρα, την ενσυναίσθηση και την επιμονή μέχρι τη σύγχρονη πολιτική.

Άκρως μολυσμένα και βρώμικα νερά συνθέτουν το υγρό σκηνικό του Ρίο ντε Τζανέιρο, όπου σε λίγες μέρες διεξάγονται οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Αν προστεθεί ο φόβος για τον ιο Ζίκα και την ασφάλεια των αθλητών, δεν προξενεί εντύπωση ότι για πρώτη φορά γίνεται σύσταση στους Έλληνες αθλητές να μην βγαίνουν από το ολυμπιακό χωριό.

Τις υπερβολές των μέσων ενημέρωσης πριν από ένα ολυμπιακό γεγονός τις ζήσαμε το 2004, όταν τα αρνητικά δημοσιεύματα ξεπερνούσαν το ένα το άλλο σε δυσοίωνες προβλέψεις. Τώρα όμως, η αίσθηση της επικείμενης καταστροφής φαίνεται να είναι πραγματική και η Βραζιλία περνάει το μεγαλύτερο στρες της πρόσφατης ιστορίας της.

Ο αγκαθωτός δρόμος για το Ρίο.