ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ

Η έναρξη της τουριστικής σεζόν πλησιάζει, η ζήτηση για νερό σκαρφαλώνει, αλλά τα αποθέματα των Κυκλάδων δεν μπορούν να την ακολουθήσουν.

Υπάρχει τρόπος να μειώσουμε το ανθρακικό μας αποτύπωμα, χωρίς να σκαρφαλώσει στα ύψη ο προϋπολογισμός των νοικοκυριών για θέρμανση και μετακινήσεις; Ναι, αλλά μέσα από πολιτικές που επιταχύνουν την πράσινη μετάβαση – όχι με επιδόματα που διαιωνίζουν την εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα.

Στη Διεθνή Συνδιάσκεψη για τους Ωκεανούς, ο πρωθυπουργός θα ανακοινώσει τη θέσπιση δύο νέων θαλάσσιων πάρκων στο Αιγαίο και το Ιόνιο. Τι σημαίνει όμως πρακτικά αυτό για την προστασία των οικοσυστημάτων και πόσο καλά μπορεί να λειτουργήσει στην Ελλάδα; Εξετάζουμε τα παραδείγματα της Γυάρου, της Ζακύνθου και της Αλοννήσου.

Μία ομάδα 2.400 Ελβετίδων άνω των 64 ετών υποστήριξε ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ότι, επειδή οι ηλικιωμένες γυναίκες έχουν περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν σε καύσωνες, η Ελβετία πρέπει να αναλάβει σοβαρότερη δράση για την κλιματική αλλαγή – και κέρδισε τη δίκη.

Η Βόρεια Μακεδονία τον μολύνει ανεξέλεγκτα χωρίς να κάνει μετρήσεις για την ποιότητα του νερού του. Στην Ελλάδα, αν και τα χημικά βρίσκονται εντός των ορίων της ΕΕ, η περιβαλλοντική κατάστασή του είναι από μέτρια έως κακή. Μία διασυνοριακή έρευνα του inside story και του Investigative Reporting Lab, με πολλές αποκαλύψεις για ένα από τα σημαντικότερα ποτάμια των Βαλκανίων.

Τι προβλέπει ο ενεργειακός σχεδιασμός της χώρας για το φυσικό αέριο, τι γίνεται μέχρι σήμερα και οι εναλλακτικές στη χρήση του.

Από τα 1,5 εκατ. φυτάρια που χρειάζονται στην Εύβοια, αυτή τη στιγμή υπάρχουν μόνο 187.000, σε φυτώριο στη Ροδόπη. Κανείς δεν ξέρει πού βρίσκονται τα υπόλοιπα, την ώρα που οι υπεύθυνοι μιλούν για «μαζικές αναδασώσεις».

Οι πράσινες ενεργειακές κοινότητες υπόσχονται μια καλή και φτηνή λύση για τους λογαριασμούς του ρεύματος, αλλά ακόμη και πέντε χρόνια μετά τη θεσμοθέτησή τους παλεύουν με εμπόδια.

Η κατανάλωση του νερού υπερδιπλασιάστηκε την τελευταία δεκαετία, οδηγώντας στην κατασκευή ολοένα και περισσότερων μονάδων αφαλάτωσης. Αυτές όμως αφενός δεν επαρκούν, αφετέρου εκτοξεύουν στα ύψη το κόστος της ενέργειας για την «παραγωγή» γλυκού νερού.

Παρά την επίτευξη μιας συμφωνίας που φαινόταν απίθανη λίγες ώρες πριν μπουν οι υπογραφές, είναι ακόμα δύσκολο να πούμε ότι η διεθνής κοινότητα αντιμετωπίζει αυτήν την τεράστια πρόκληση τόσο σοβαρά όσο θα έπρεπε.