Όταν στις 25 Φεβρουαρίου στο Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) ζητήθηκε η υιοθέτηση ψηφίσματος με το οποίο θα καταδικαζόταν η στρατιωτική εισβολή του Βλαντίμιρ Πούτιν στην κυρίαρχη και ανεξάρτητη Ουκρανία, κανείς δεν εξεπλάγη με την αποχή της Κίνας – θεωρείτο δεδομένη. Το γεγονός που δημιούργησε αίσθηση ήταν η σύμπλευση της Ινδίας και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (ΗΑΕ) στη δήλωση αποχής από την ψηφοφορία. Η έκπληξη γιγαντώθηκε όταν στις 2 Μαρτίου η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υπερψήφισε την καταδίκη της πλέον βίαιας και απροκάλυπτης επίθεσης στην Ευρώπη από το 1939, κι ενώ τα ΗΑΕ άλλαξαν στάση και ψήφισαν υπέρ, η Ινδία ενέμεινε στην αποχή.
Κίνα και Ρωσία κυβερνώνται αδιαμφισβήτητα από απολυταρχικά καθεστώτα. Η Ινδία πάντως υπερηφανεύεται ότι είναι η μεγαλύτερη δημοκρατία στον κόσμο, μολονότι ο νυν πρωθυπουργός της κλίνει προς τον αυταρχισμό. Πώς θα ισορροπήσει ανάμεσα στην αναθεωρητική πολιτική του ρώσου τσάρου και στη θέλησή της να μη συγκρουστεί με την Ουάσιγκτον; Και τελικά η Κίνα θα βοηθήσει τη Ρωσία; Ή θα προσπαθεί κι αυτή να κρατήσει μια ισορροπία του τρόμου;
Την Κυριακή έγκυρες αμερικανικές εφημερίδες, ανάμεσά τους οι Financial Times, New York Times και