Πού πάει η γνώση που γεννιέται στα ελληνικά ΑΕΙ;

Από τη συζήτηση για τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα που έγινε όλο το προηγούμενο διάστημα, έλειψε μια σημαντική παράμετρος: οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι εφευρέτες και ερευνητές των ελληνικών πανεπιστημίων να αξιοποιήσουν την υψηλή τεχνολογία που παράγουν μέσα στα εργαστήριά τους και άρα να μεταφέρουν, έστω με αυτόν τον τρόπο, τα οφέλη της στην κοινωνία.

Παρά τα βήματα των τελευταίων χρόνων, δεν έχει δημιουργηθεί ακόμα ένα στιβαρό πλαίσιο οικονομικής ανάπτυξης των τεχνοβλαστών (spin off), δηλαδή των εταιρειών των ίδιων των ερευνητών, μέσα από τα πανεπιστήμια. Έτσι, όταν οι ακαδημαϊκοί αφήνουν στην άκρη τα πειράματά τους για να αναζητήσουν επενδυτές στη διεθνή αγορά, δεν σκοντάφτουν απλά στον διεθνή ανταγωνισμό αλλά και στη δυσπιστία απέναντι στη χώρα. Την ίδια ώρα, η ανωριμότητα του εσωτερικού οικοσυστήματος επενδυτών αδυνατεί να καλύψει το κενό. Το πρώτο θύμα μιας τέτοιας συνθήκης είναι η δυναμική της ερευνητικής δραστηριότητας, το δεύτερο η πολυπόθητη οικονομική ανάπτυξη της χώρας, που δεν μπορεί να αγνοεί την καινοτομία που παράγεται μέσα στα σύνορά της.

Κι όμως, οι ερευνητές σημειώνουν επιτυχίες: το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Καινοτομίας (EIC) όχι μόνο πρόσεξε, αλλά βράβευσε με 2