
Το 2007, έναν χρόνο πριν καταρρεύσει η Lehman Brothers και μαζί της η παγκόσμια οικονομία, ο στοχαστής Νασίμ Νίκολας Τάλεμπ διατυπώνει στο βιβλίο The Black Swan: The Impact of the Highly Improbable τη θεωρία του «μαύρου κύκνου». O ελληνορθόδοξος Λεβαντίνος Νεοϋορκέζος υποστηρίζει ότι, επειδή ορισμένα γεγονότα είναι αδύνατο να προβλεφθούν λόγω της ακραίας σπανιότητάς τους, αλλά έχουν καταστροφικές συνέπειες, είναι σημαντικό για τους ανθρώπους να υποθέτουν πάντα ότι ένα συμβάν «μαύρου κύκνου» είναι μια πιθανότητα, και να προσπαθούν να προετοιμαστούν ανάλογα.
Κάτι που δεν μπορούμε να ισχυριστούμε για την περίπτωση της οινοποιίας Μαλαματίνα, την οποία θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε με «λευκό κύκνο». Γιατί η κατάρρευση της δεν αποτέλεσε κεραυνό εν αίθρια, το αντίθετο μάλλον: ήταν μια φυσική και προβλέψιμη εξέλιξη σε μια σειρά ατυχών (;) γεγονότων. Η ειρωνεία είναι ότι το 2007, που ο Τάλεμπ διατύπωνε τη θεωρία του, η οινοποιία Μαλαματίνα πετύχαινε τον υψηλότερο τζίρο στην ιστορία της, που άγγιζε τα 29,2 εκατ. ευρώ.
Η παραγωγή ρετσίνας γίνεται από την αρχαιότητα ακόμα, όταν η προσθήκη ρητίνης αποσκοπούσε στην καλύτερη συντήρηση του κρασιού. Αυτό γινόταν με τη σφράγιση των αμφορέων με ρετσίνι από πεύκα. Πριν από την εφεύρεση των στεγανών μπουκαλιών γυαλιού, το οξυγόνο αλλοίωνε τα κρασιά πολύ γρήγορα. Για να στεγανοποιήσουν το στόμιο των αμφορέων, οι αρχαίοι εφηύραν τη χρήση της ρετσίνας, η οποία συγχρόνως εμπλούτιζε με την πάροδο του χρόνου το κρασί με το χαρακτηριστικό της άρωμα. Αργότερα εφευρέθηκε και η πρακτική της προσθήκης της ρετσίνας στον μούστο για τον αρωματισμό του κρασιού και την καλύτερη συντήρησή του. |