Ήταν 3:20 π.μ. Βαθύ σκοτάδι. Ο 27χρονος εργάτης Σαχζάτ Λουκμάν κινούνταν με το ποδήλατό του στην οδό Τριών Ιεραρχών, στα Πετράλωνα. Ένα σκούτερ σταμάτησε μπροστά του, ανακόπτοντας την πορεία του. Ο Σαχζάτ κατέβηκε από το ποδήλατο. Ο συνοδηγός της μηχανής Διονύσης Λιακόπουλος τον πλησίασε και τον μαχαίρωσε στην καρδιά. Στη συνέχεια ο οδηγός, Χρήστος Στεργιόπουλος, τον μαχαίρωσε με τη σειρά του άλλες έξι φορές στη σπονδυλική στήλη, την πλάτη και τα χέρια. Ο Σαχζάτ πρόλαβε να κάνει λίγα βήματα τρεκλίζοντας και βογκώντας. Μπορεί πριν ξεψυχήσει να πέρασαν από μπροστά του οι εικόνες του χωριού του στο Πακιστάν, της παιδικής του ηλικίας, της αγαπημένης του μητέρας, τα όνειρα για μια καλύτερη ζωή που κουβαλούσε στη βαλίτσα του όταν έφτασε στην Ελλάδα πριν έξι χρόνια. Μπορεί και τίποτα απ’ όλα αυτά. Μόνο ένα γιατί σ’ ένα σώμα που υποφέρει, καθώς αδειάζει από το αίμα του. Εξέπνευσε λίγα μέτρα παρακάτω πέφτοντας στη ρόδα ενός σταθμευμένου φορτηγού. Οι δολοφόνοι έβγαλαν τις πινακίδες της μηχανής κι έφυγαν. Γιατί οι δολοφόνοι συχνά προσπαθούν να σκεπάσουν άτσαλα τις πράξεις τους και να επιστρέψουν ατάραχοι στην κανονικότητά τους.
Το σκίτσο δημιουργήθηκε από την καμπάνια «Ο Μαύρος Χάρτης της