Summer of Love ’67: Όταν πήγαινες στο Σαν Φρανσίσκο φορούσες λουλούδια στα μαλλιά σου
«Δεν υπήρχαν εικόνες για να περιγράψουν όλους τους δεκαπεντάχρονους freaks από την αμερικάνικη ενδοχώρα που κατάπιναν LSD, άφηναν τα μαλλιά τους να μακρύνουν και εγκατέλειπαν σπίτια και σχολεία. Δεν υπήρχαν εικόνες για να περιγράψουν όλους αυτούς τους καλλιτέχνες που εγκατέλειπαν την φυλακή της μικροαστικής Αμερικής για να ζήσουν και να κάνουν τέχνη στους δρόμους. Καθένας τους είναι ένα τσογλάνι με μακριά μαλλιά και γένια που η ζωή του είναι θέατρο, που δημιουργεί κάθε στιγμή την καινούργια κοινωνία ενώ καταστρέφει την παλιά».
Έτσι περιέγραφε τους νεόκοπους χίπις ο Τζέρι Ρούμπιν, μετέπειτα ηγέτης των Yippies, καθώς παρακολουθούσε αυτόν τον παράξενο στρατό να κατευθύνεται από τα βάθη της Αμερικής στο Σαν Φρανσίσκο και τους δρόμους της αμερικάνικης μητρόπολης να γεμίζουν από φιγούρες με πολύχρωμα ρούχα. Ήδη η συντηρητική Αμερική κοιτούσε έκπληκτη μία ολόκληρη γενιά να αφήνει τα μαλλιά της να μακρύνουν, να απορρίπτει τις κυρίαρχες αξίες, να επιτίθεται στα αστικά ταμπού, να εναντιώνεται σε κάθε είδους βίας και να πειραματίζεται με τον έρωτα και τα ψυχεδελικά ναρκωτικά.
Δεν ήταν μόνο η αισθητική που είχε ριζοσπαστικοποιηθεί. Η ισχυρή Αμερική έμοιαζε να κλονίζεται από ένα εσωτερικό