Πώς θα ζήσουμε στον Άρη;
Η φρενίτιδα για την κατάκτηση του διαστήματος είχε σε μεγάλο βαθμό καταλαγιάσει μετά τη λήξη του Ψυχρού Πολέμου. Ελλείψει αντίπαλου (σοβιετικού) δέους, οι Αμερικανοί μείωσαν σημαντικά τις επενδύσεις τους σε διαστημικές αποστολές, ενώ οι κατά καιρούς φιλόδοξοι διαστημάνθρωποι από άλλες χώρες αντιλήφθηκαν ότι απαιτούνταν αρκετός χρόνος και βέβαια τεράστιοι προϋπολογισμοί προκειμένου να καταφέρουν να προσεδαφίσουν τα σκάφη τους σε άλλους πλανήτες. Τα τελευταία χρόνια όμως και με αφορμή τη δραστηριοποίηση επιφανών ιδιωτών, που προετοιμάζουν με ιδιαίτερη ζέση την απόβαση και την εγκατάσταση στον Άρη, το ενδιαφέρον έχει αναζωπυρωθεί. Εκτός από τις ΗΠΑ με το περιβόητο πρόγραμμα Moon to Mars, τόσο η ΕΕ όσο και η Ρωσία σχεδιάζουν επανδρωμένες αποστολές στον Άρη, ενώ αντίστοιχα πλάνα επεξεργάζονται στην Ινδία και την Κίνα.
Σε αυτή τη στροφή της ιστορίας όμως, είναι σαφές ότι ο άνθρωπος δεν επιδιώκει να κατακτήσει το διάστημα αποζητώντας απλώς τη δόξα και τη διεθνή αναγνώριση. Πλέον, τίθεται ευθέως το θέμα της επιβίωσης. Αν ο άνθρωπος δεν γίνει πολυπλανητικό είδος και δεν αναζητήσει άμεσα νέο «σπίτι» στο διάστημα, δεν πρόκειται να μακροημερεύσει. Δεν είναι μόνο ο υπερπληθυσμός, η κλιματική