Πανό από το έβδομο Gay Pride της Θεσσαλονίκης, το 2017. [Φανή Τρυψάνη/Eurokinissi]
Θεραπείες μεταστροφής: ένα βασανιστήριο που γίνεται ακόμα στην Ελλάδα
Υπάρχει «κανονικό» και «μη κανονικό» στον σεξουαλικό προσανατολισμό; Υπάρχουν και στη χώρα μας αρκετοί που όχι μόνο το πιστεύουν, αλλά και προσπαθούν να το επιβάλλουν.
Πανό από το έβδομο Gay Pride της Θεσσαλονίκης, το 2017. [Φανή Τρυψάνη/Eurokinissi]
Τα μεγαλύτερα εγκλήματα είναι αυτά που διαπράττονται από μικρούς, ασήμαντους ανθρώπους έλεγε η πολιτική επιστήμονας και φιλόσοφος Χάνα Άρεντ, προσπαθώντας να εξηγήσει την κοινοτοπία του κακού. O Άντολφ Άιχμαν, εξηγούσε, δεν ήταν εγγενώς κακός· ήταν απλώς ρηχός και ανίδεος, κάποιος που ενεργούσε με μοναδικό στόχο να προωθήσει την καριέρα του στη ναζιστική γραφειοκρατία.
Με δύο λόγια
Είτε προέρχεται από ψυχιάτρους ή άλλους «ειδικούς ψυχικής υγείας», είτε από ιερωμένους, γονείς ή φίλους της οικογένειας, η προσπάθεια αλλαγής του σεξουαλικού προσανατολισμού ή της ταυτότητας φύλου ενός ατόμου έχει καταδικαστεί από τους εγκυρότερους διεθνείς φορείς ψυχικής υγείας. Ο Orlando LGBT+, επιστημονικός φορέας που εξειδικεύεται στην ψυχική υγεία και τις ΛΟΑΤΚΙ+ ταυτότητες, διενέργησε έρευνα στην Ελλάδα, όπου μέχρι σήμερα δεν υπήρχαν δεδομένα που να δείχνουν ποια είναι η κατάσταση και η ένταση ανάλογων θεραπειών. Τα αποτελέσματα σοκάρουν, ειδικά καθώς οι περισσότερες μαρτυρίες που συγκεντρώθηκαν αφορούν την τελευταία δεκαετία. Το inside story δημοσιεύει τις πιο αντιπροσωπευτικές, που αποδεικνύουν ότι είναι ακόμα μακρύς ο δρόμος μέχρι μια κοινωνία στην οποίαν η διαφορά δεν θα συνεπάγεται αυτόματα τον
