«Αυτόν τον κόσμο κανένας από τους θεούς ούτε από τους ανθρώπους τον έφτιαξε, αλλά ήταν πάντα και θα είναι αείζωη φωτιά που δυναμώνει σύμφωνα με ορισμένα μέτρα και χαμηλώνει σύμφωνα με ορισμένα μέτρα», είπε ο Ηράκλειτος, για να συμπληρώσει δύο αιώνες περίπου αργότερα ο Δημόκριτος πως: «Υπάρχουν άπειροι κόσμοι και διαφέρουν ως προς το μέγεθος. Σε μερικούς από αυτούς δεν υπάρχει ούτε ήλιος, ούτε σελήνη ενώ σε άλλους υπάρχει ήλιος και σελήνη που έχουν μεγαλύτερο μέγεθος απ’ ό,τι ο ήλιος και η σελήνη του δικού μας κόσμου, και σε άλλους υπάρχουν περισσότεροι ήλιοι και φεγγάρια».
Χιλιάδες χρόνια πριν από σήμερα, το μέγα μυστήριο της δημιουργίας του κόσμου, βασανίζοντας τη σκέψη των ανθρώπων, που ζητούσαν απαντήσεις στα καίρια ζητήματα της ύπαρξης και του προορισμού τους μέσα σε αυτόν, εύρισκε ποικίλες απαντήσεις από τους μεγάλους, Έλληνες φιλοσόφους. Εξαιρετικά εύστοχες υπήρξαν πολλές από αυτές, καθώς προσεγγίζουν τις σύγχρονες ερμηνείες στα ίδια ερωτήματα, που επαναλαμβάνονται σε κάθε εποχή επιβεβαιώνοντας το μάταιο του αγώνα.
Η ανάγκη των αρχαίων Ελλήνων για μία ορθολογική ερμηνεία του κόσμου εμφανίστηκε από νωρίς, κόντρα στις λαϊκές αντιλήψεις, όπως μπορεί να τις συναντήσει κανείς