[Γιώργος Κονταρίνης/Eurokinissi]
Τι έκρυβε το μαύρο κουτί της Folli Follie
Δεκαπέντε ημέρες πριν από την κρίσιμη γενική συνέλευση της Folli Follie, που θα κληθεί να εγκρίνει το σχέδιο εξυγίανσής της, εξετάζουμε τα αναπάντητα ερωτήματα και τις νέες πληροφορίες για το πώς η οικογένεια Κουτσολιούτσου κατάφερε να «εξαπατήσει» Ελεγκτικές Αρχές και πιστωτικά ιδρύματα σε Ελλάδα και εξωτερικό για δύο δεκαετίες και να διατηρήσει τη θέση της άμεσα ή έμμεσα στη διοίκηση της εταιρείας.
[Γιώργος Κονταρίνης/Eurokinissi]
Τον Δεκέμβριο του 2003 η γειτονική Ιταλία συγκλονίζεται από ένα από τα μεγαλύτερα οικονομικά σκάνδαλα στην ιστορία της. Ο γαλακτοβιομηχανικός κολοσσός Parmalat, όπως αποδεικνύεται, έχει «τρύπα» 14 δισ. ευρώ στα ταμεία του, ενώ οι λογιστικές ατασθαλίες και η χειραγώγηση της μετοχής είναι καθημερινότητα για τους διοικούντες.
Με δυο λόγια
Μέχρι τις 3 Μαΐου του 2018, η Folli Follie αποτελούσε το success story που είχε να επιδείξει η χώρα στη διεθνή επιχειρηματική κοινότητα. Όταν όμως το αμερικανικό hedge fund Quintessential Capital Management (QCM) έφερε στο φως στοιχεία που αποδόμησαν το μέγεθος και την ορθότητα των οικονομικών μεγεθών του ελληνικού ομίλου, άρχισε μια σειρά αποκαλύψεων που ανέδειξαν μια κάθε άλλο παρά υγιή επιχειρηματικότητα. Κατόπιν, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς καθυστέρησε να αντιδράσει, οι τράπεζες ήταν κι αυτές μουδιασμένες και οι Δημήτρης και Γεώργιος Κουτσολιούτσος, πατέρας και γιος, εξακολούθησαν να αποτελούν μέρος της διοίκησης της εταιρείας μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2018 ο ένας και το 2019 ο άλλος, στοιχείο προβληματικό καθώς τα μέτρα που η εταιρεία έλαβε σε μεγάλο βαθμό ήταν υπό την επίβλεψη ή και τον έλεγχο της διοικησής της. Το σκάνδαλο επισφραγίσθηκε με το
