«Φανταζόμουν ότι εκατομμύρια Ρώσοι θα έβγαιναν στους δρόμους για να σταματήσουν τον πόλεμο»

Ο 13χρονος Ντμίτρο Κουμπάτα σκοτώθηκε στις 20 Ιουλίου 2022, στο Χάρκοβο, όταν ένας ρωσικός πύραυλος χτύπησε μια στάση λεωφορείου. Ο πατέρας του έμεινε πλάι του, γονατισμένος στον δρόμο που ήταν σπαρμένος με γυαλιά και προσευχόταν επί δυο ώρες, κρατώντας το χέρι του νεκρού παιδιού του. Η εικόνα του συντετριμμένου άντρα πάνω από το άψυχο σώμα του δολοφονημένου παιδιού δεν συνηθίζεται, όσες φορές και αν την κοιτάξει κανείς. Η φωτογραφία του Βιατσεσλάβ Κουμπάτα είναι μέρος της εικονογραφίας ενός από τους πιο άγριους πολέμους στην ιστορία της Ευρώπης.

Image

Ο Αλεξέι Ρατμάνσκι επέστρεφε κάθε τόσο νοερά σε εκείνη την εικόνα, χωρίς να το θέλει, χωρίς να το επιδιώκει. «Ο πόλεμος είναι διαρκώς στο μυαλό μου, 24 ώρες το 24ωρο, δεν το κάνω επίτηδες, απλώς δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά», λέει ο σπουδαίος Ουκρανός χορογράφος, καθώς μου εξηγεί πώς η φωτογραφία από το Χάρκοβο έδωσε το έναυσμα για να δημιουργήσει το πρώτο έργο του ως resident choreographer στο Μπαλέτο της Νέας Υόρκης. Η παράσταση, με τον τίτλο «Solitude» (Μοναξιά), έκανε πρεμιέρα τον περασμένο Φεβρουάριο και ήταν αφιερωμένη «στα παιδιά της Ουκρανίας, στα θύματα του πολέμου».

Image

«Αρχικά δεν ήταν μέσα στα σχέδιά μου να κάνω μια παράσταση που