Το Επταπύργιο έχει ζήσει πολλές «ζωές» και έχει πολλές ιστορίες να αφηγηθεί. Η αρχαία ακρόπολη της Θεσσαλονίκης, το βυζαντινό φρούριο με τους επτά πύργους, η οθωμανική φυλακή που έγινε γνωστή ως Γεντί Κουλέ. Γεντί, δηλαδή επτά στα τουρκικά, κουλέ, δηλαδή πύργοι.
Στα τέλη του 1944, ο έφηβος επονίτης Μίλτος Μυρώνης θα βρισκόταν για πρώτη φορά στον χώρο του Επταπυργίου, για να συμμετάσχει στη γιορτή που είχε οργανώσει ο ΕΛΑΣ για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από τους ναζί. Στα χρόνια του εμφυλίου θα άκουγε κάθε πρωί από το σπίτι του, που βρίσκεται ένα χιλιόμετρο μακριά από τις φυλακές, τους πυροβολισμούς από τις εκτελέσεις κρατουμένων. Εκεί εκτελέστηκαν φίλοι του και ένας πρώτος του ξάδερφος. Τον Οκτώβριο του 1948 θα περνούσε και ο ίδιος την πόρτα του Γεντί Κουλέ, ως πολιτικός κρατούμενος, καταδικασμένος σε ποινή φυλάκισης 20 ετών.
Μετά από μια «βόλτα» σε άλλες φυλακές, θα επέστρεφε το 1950. «Τότε ήταν 700-800 οι κρατούμενοι στο Γεντί, ελάχιστοι ήταν οι ποινικοί. Τους καταδικασμένους σε θάνατο τους είχαν εκβιάσει για να κάνουν δήλωση αποκηρύξεως. Τους είπαμε ότι στις φυλακές της Κρήτης ήμασταν αλλιώς, ότι κάνουν