Τα εγκλήματα του ρωσικού στρατού στην Ουκρανία

Οι φωτογραφίες από την επίθεση στο μαιευτήριο της Μαριούπολης, οι εικόνες από το βομβαρδισμένο θέατρο της ίδιας πόλης, με τη λέξη ΠΑΙΔΙΑ να ξεχωρίζει καθαρά και απολύτως μάταια στην οροφή κάτω από την οποία θάφτηκαν εκατοντάδες άμαχοι, τα πτώματα που κείτονταν διάσπαρτα στους δρόμους της Μπούτσα, οι ομαδικοί τάφοι, όλα αυτά έχουν εγγραφεί στο συλλογικό ασυνείδητο ως μέρος της εικονογραφίας του ευρωπαϊκού 21^ου αιώνα.

Ωστόσο πίσω από αυτές τις εικόνες, που έχουν γίνει σύμβολα της αγριότητας του πολέμου που συνεχίζεται εδώ και εννέα μήνες, υπάρχει μια πραγματικότητα που δεν μεταφέρεται με φωτογραφίες και βίντεο. Και γι' αυτό συνήθως δεν χωράει παρά μόνο σε ένα σύντομο ρεπορτάζ, χωρίς συνέχεια. Δεν προσφέρονται για φωτογράφηση τα θύματα βιασμού. Πώς θα μεταφέρεις την εικόνα εκείνου που υποβλήθηκε σε ηλεκτροσόκ; Δεν θα δούμε ποτέ το νεκρό σώμα μιας ηλικιωμένης, ημίγυμνης Ουκρανής με σημάδια κακοποίησης.

Αυτές είναι κάποιες από τις εικόνες που αντίκρισαν και μετέφεραν στις αναφορές τους οι διεθνείς εμπειρογνώμονες που έφτασαν στις περιοχές που βρίσκονταν υπό ρωσική κατοχή μέσα σε 48 ώρες από την απελευθέρωσή τους. Αυτοί, μαζί με τους ερευνητές σε Ανοιχτές Πηγές και τις ουκρανικές αρχές