Ο τρόμος της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών

Βλέπετε ακόμη εφιάλτες με το σχολείο; Ότι σας εξετάζουν και δεν έχετε διαβάσει, ότι σας έβαλαν κάτω από τη βάση και δεν τολμάτε να το πείτε στους γονείς σας; Ότι χάσατε το δώρο που σας είχαν υποσχεθεί επειδή πήρατε κακούς βαθμούς στον έλεγχο; Αχ, αυτοί οι κακοί καθηγητές φταίνε για όλα σας τα δεινά. Καιρός για εκδίκηση λοιπόν. Οι καθηγητές του –φανταστικού– Γυμνασίου ΑΒΓ, μόλις έμαθαν ότι από φέτος θα εισαχθεί στο σχολείο η αξιολόγηση, δηλαδή ένας μπαμπούλας ανάμεσά τους.

Τι θα γίνει τώρα; Μεγάλη αναστάτωση. Φταίνε σίγουρα οι διευθυντές, που δεν τολμούν να αρνηθούν τίποτα. Εμείς που καθημερινά αξιολογούμε τους μαθητές μας, τώρα θα αξιολογηθούμε; Μα εγώ κάνω πολύ καλά τη δουλειά μου, εμένα τα παιδιά με αγαπούν πολύ, εμένα οι γονείς με ζητούν κάθε χρόνο κι εγώ είμαι αυτός στον οποίον ο διευθυντής βασίζεται σε κάθε δύσκολη περίσταση. Θα αξιολογούμαι, ε; Μήπως με έναν τρόπο μου συμβαίνει ήδη, αλλά δεν το έχω καταλάβει; Όταν πρωτοήρθα στο σχολείο δυσκολεύτηκα, τώρα όμως βελτιώθηκα. Πώς το ξέρω; Πώς θα το αποδείξω στο διευθυντή μου, που είναι καινούργιος και δεν με ήξερε πριν;

Ένας ευσυνείδητος δάσκαλος βασανίζεται καθημερινά από τέτοιου είδους αναπάντητα ερωτήματα και δεν ισχύει κανένα επίσημο σύστημα για να του δώσει απαντήσεις. Υπάρχει όμως ένα εργαλείο που λέγεται αξιολόγηση και μπορεί να δώσει απαντήσεις σε αυτά τα βασανιστικά ερωτήματα.