Ο Δίας ήταν βιαστής. Ο Ηρακλής ερωτοτροπούσε με την Ομφάλη φορώντας τα ρούχα της. Δύο ερωτευμένοι άντρες έγιναν τυραννοκτόνοι. Έτσι δεν είναι; Οι μύθοι του παρελθόντος φαίνεται να είναι οι ρίζες του συλλογικού μας φαντασιακού. Λίγο-πολύ πάνω στις αφηγήσεις χτίζονται πρότυπα, ιδέες και στερεότυπα. Για τον Ερνέστ Ρενάν, «η πεμπτουσία του έθνους βρίσκεται στο ότι τα μέλη του έχουν πολλά κοινά, καθώς και στο ότι έχουν ξεχάσει πολλά». Γι' αυτό μάλλον χρειάζεται μια συνεχής επανεστίαση του φακού μας προς την αρχαιότητα. Σήμερα, οι ιστορίες της μπορούν να αποτελέσουν έναυσμα για αυτοκριτική αλλά και αφορμή για άφθονο γέλιο. Έτσι, συζητήσαμε με τον διδάκτορα κλασικής αρχαιολογίας Θόδωρο Παπακώστα για όσα δεν λέμε συχνά για τους αρχαίους Έλληνες. Ο ίδιος –ως Archaeostoryteller– μέσω των κοινωνικών δικτύων, του αρχαιογνωστικού podcast του και του βιβλίου που πλέον αριθμεί περισσότερα από 16.000 αντίτυπα, έχει καταφέρει να πείσει ότι το παρελθόν μάς αφορά όλους κι οι συζητήσεις μας γι' αυτό δεν χρειάζεται να είναι βαρετές.
Η πoπ κουλτούρα, η κωμικότητα που συνοδεύει την ανθρώπινη ζωή και μπόλικο πηγαίο ταλέντο φαίνεται να έδωσαν νέα προοπτική στην αρχαιογνωσία. Ιστορίες που δεν ακούσαμε, ζωές