Λεωφόρος Συγγρού: Οι σφαίρες στον βασιλιά, ο Άγιος Σώστης και η «πρόοδος πολυτελείας» που σκοτώνει
Ο επιχειρηματίας, τραπεζίτης, πολιτικός και εθνικός ευεργέτης Ανδρέας Συγγρός θεωρείται μία από τις πλέον αμφιλεγόμενες προσωπικότητες στην ελληνική ιστορία του 19ου αιώνα. Το όνομά του συνδέθηκε, αφενός, με το σκάνδαλο των Λαυρεωτικών (1873-1875) και την πτώχευση της Ελλάδας το 1893 (όταν ο πρωθυπουργός Χαρίλαος Τρικούπης είπε την ιστορική φράση «Δυστυχώς, επτωχεύσαμεν») και, αφετέρου, με πλήθος φιλανθρωπικών έργων και την μετά θάνατο (1899) παραχώρηση της περιουσίας του, μέσω κληροδοτημάτων και δωρεών, στο ελληνικό δημόσιο (το Κτήμα Συγγρού ανάμεσα στο Μαρούσι και την Κηφισιά, το μέγαρό του στην οδό Βασιλίσσης Σοφίας, που σήμερα στεγάζει το υπουργείο Εξωτερικών, το ομώνυμο Νοσοκομείο Αφροδίσιων και Δερματικών Νόσων στα Ιλίσια κ.ά.).
Στην εποχή του χαρακτηριζόταν ως ο δεύτερος πιο ισχυρός άνθρωπος στη χώρα, μετά τον βασιλιά Γεώργιο Α’. Ωστόσο, ο Τύπος της εποχής τον χαρακτήριζε συχνά ως «χρυσοκάνθαρο», ο μαρξιστής ιστορικός Γιάννης Κορδάτος τον αντιμετώπισε ως «μηχανορράφο και επιδέξιο πολιτικάντη», ενώ ο δημοσιογράφος και ιστορικός Τάσος Βουρνάς σημειώνει πως έκανε τις ευεργεσίες «για να εξαγοράσει τις αμαρτίες του».
Ανάμεσα στις δωρεές του ήταν και η χρηματοδότηση της