Υπνοβατώντας προς τον εφιάλτη της λειψυδρίας
Πόσο σοβαρά πρέπει να πάρουμε την απειλή έλλειψης νερού στα επόμενα χρόνια; «Αν η κλιματική αλλαγή είναι ένας καρχαρίας, το νερό είναι τα δόντια του», έχει πει ο μετεωρολόγος Τζέιμς Μπρους, σε μία φράση που επικαλέστηκε πρόσφατα αρθρογράφος του Bloomberg. Ειδικά για την Ελλάδα, είναι ένα ζήτημα που ενδέχεται να λάβει επείγοντα χαρακτήρα στις επόμενες δύο δεκαετίες.
Έρευνα του World Resources Institute εκτιμά ότι 33 χώρες το 2040 θα αντιμετωπίζουν ακραίες μορφές ανεπάρκειας υδατικών πόρων. Στις χώρες αυτές, μαζί με τη Μέση Ανατολή και το μεγαλύτερο μέρος της Βόρειας Αφρικής, συγκαταλέγονται η Ελλάδα –στην 28η θέση– και η Ισπανία.
Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα πριν 15 χρόνια ήταν η χώρα με το δεύτερο υψηλότερο αποτύπωμα κατανάλωσης νερού διεθνώς, μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες. Έκτοτε έχει βελτιωθεί η κατάσταση, αλλά παραμένει προβληματική. Οι απώλειες στα δίκτυα ύδρευσης παραμένουν πολύ μεγάλες, ο τεχνολογικός εκσυγχρονισμός της αγροτικής παραγωγής προχωρά με αργούς ρυθμούς, ενώ η χώρα εξακολουθεί να βρίσκεται στην πρώτη θέση πανευρωπαϊκά στην οικιακή χρήση νερού προερχόμενου από δημόσιες υποδομές ανά κάτοικο.
Μία από τις βασικές αιτίες που δυσχεραίνουν την εξοικονόμηση της χρήσης νερού