Σήμερα τα Φώτα, στα υψίπεδα της Αιθιοπίας

Πολλές φορές, σε κάποια συγκέντρωση φίλων, σε κάποιο πάρτι ή σε μία τυχαία συζήτηση, η κουβέντα έρχεται στα ταξίδια. Και συμβαίνει συχνά, όταν μαθαίνουν τη μανία μου για τα ταξίδια, να με ρωτούν ποια χώρα με εντυπωσίασε ή μου άρεσε περισσότερο. Παλιά, η ερώτηση μου προκαλούσε αμηχανία. Τι σημαίνει «μου αρέσει»; Για να ζήσω, ή για να την επισκέπτομαι; Τώρα πια, ξέρω την απάντηση τουλάχιστον στο ένα σκέλος. Από τις σαράντα τόσες χώρες στις οποίες έχω ταξιδέψει –σε κάποιες πολλές φορές απανωτά– καμία δεν με εντυπωσίασε τόσο, όσο η Αιθιοπία.

Σε ύψη που ξεπερνούν τα δύο χιλιάδες μέτρα και ενίοτε πλησιάζουν τα τέσσερις χιλιάδες, στο Κέρας της Αφρικής, κρύβεται μια χώρα οραμάτων. Μια χώρα βιβλική. Τα υψίπεδα αυτά, που η ταξιδιωτική λογοτεχνία τα βάπτισε «η σκεπή της Αφρικής», τα κατοικούν δύο αρχαίοι λαοί, οι Τιγκράι και οι Αμχάρα. Έχουν αφρο-σημιτική καταγωγή, μιλούν σημιτικές γλώσσες και ανήκουν σε μιαν αρχαία εκκλησία. Οι δύο αυτοί λαοί αυτοαποκαλούνται Χαμπέσα, εξ ου και το παλιό όνομα της χώρας: Αβησσυνία. Η χώρα τους είναι η καρδιά της Αιθιοπίας, της άλλοτε αυτοκρατορίας και σημερινής πολυεθνικής χώρας, που περιλαμβάνει πολλές ακόμη εθνότητες και μειονότητες μουσουλμάνων και