Για να γιατρευτούν τα τραύματα της παιδικής ηλικίας, πρέπει να τα ξαναθυμηθούμε

Κανένας αριθμός υποστηρικτικών συμβουλών ή στρατηγικών της γνωσιακής-συμπεριφοριστικής θεραπείας (CBT) δεν μπορεί να βοηθήσει αυτούς που έχουν παιδικά τραύματα να επιτύχουν μόνιμη αλλαγή, εκτός εάν έχει ερευνηθεί η κεντρική μνήμη που τα προκάλεσε.

Ως θεραπεύτρια, προσπαθώ να το επιτύχω συνδυάζοντας την CBT με την ψυχοδυναμική θεραπεία, όπου οι ασθενείς συζητούν το παρελθόν τους. Μέσω του CBT, εντοπίζω τις πεποιθήσεις του ασθενούς για τις συνθήκες της ζωής του και τον βοηθώ να αναγνωρίσει το πώς αυτές επηρεάζουν τα συναισθήματά του. Με την ψυχοδυναμική θεραπεία, βυθίζομαι στο παρελθόν του ασθενούς, αποκαλύπτοντας θέματα – για παράδειγμα, έναν ελεγκτικό γονιό ή έναν κακοποιητικό αδελφό/ή – που εκδηλώνονται και στο παρόν του. Τέλος, βοηθώ τον ασθενή να διαχωρίσει ποιο μέρος των πεποιθήσεών του είναι λογικό και ποιο παράλογο, και συνδεόμενο περισσότερο με τα ενοχλητικά θέματα της ζωής του από ό,τι με την κατάσταση που βιώνει εκείνη τη στιγμή. Με την αποκάλυψη των παράλογων πτυχών της σκέψης τους, οι πελάτες συχνά ανακαλύπτουν μια πύλη για την λεπτομερή ανάκληση προηγούμενων εμπειριών, τις οποίες εξακολουθούν να αισθάνονται ως άλυτες.

Η κοινωνία μας είναι βουλιαγμένη σε ένα έντονα