Οι παράδοξες τιμές των φαρμάκων

Το 2010, η φαρμακευτική δαπάνη στην Ελλάδα είχε ξεφύγει από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τότε οι δανειστές επέβαλαν στην Ελλάδα έναν νέο τρόπο τιμολόγησης των φαρμάκων (το φάρμακο είναι διατιμημένο είδος, δηλαδή παίρνει τιμή από το κράτος, επειδή στην πλειοψηφία του αγοράζεται από τα ασφαλιστικά ταμεία): η χώρα θα έπαιρνε τις τρεις χαμηλότερες τιμές στις οποίες πωλείται ένα φάρμακο στην Ευρώπη και θα έβγαζε τον μέσο όρο τους. Αυτή θα ήταν η τιμή του στην Ελλάδα.

Λογικό; Έτσι φαινόταν στην αρχή. Η ελπίδα ήταν ότι ο τρόπος αυτός της τιμολόγησης θα έριχνε τη φαρμακευτική δαπάνη ραγδαία, όπως και έγινε. Όχι όμως χωρίς στρεβλώσεις.

Για μία από αυτές ζήτησε τον λόγο από την Κατερίνα Αντωνίου, πρόεδρο του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων (Ε.Ο.Φ.), ο Τζουζέπε Καρόνε, αρμόδιος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για θέματα υγείας. Όταν την επισκέφθηκε πρόσφατα κατά τη διάρκεια της τελευταίας αξιολόγησης, την ρώτησε πώς ένα φάρμακο αναφοράς είχε χαμηλότερη τιμή από ένα άλλο που ήταν ακριβώς το ίδιο, αλλά με διαφορετική εμπορική ονομασία, τον «κλώνο» του δηλαδή. Η κυρία Αντωνίου του απάντησε ότι κάτι τέτοιο επιτρέπεται από την ευρωπαϊκή και την ελληνική νομοθεσία. Ο Καρόνε δεν φάνηκε να πείστηκε, αλλά