Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο
Χρόνος ανάγνωσης:
14'
Κείμενο:
untitled-4.jpg

Τα “απόνερα” μιας κατολίσθησης

Η μεγάλη κατολίσθηση στα Τέμπη, τον Δεκέμβριο του 2009, στοίχισε τη ζωή στον Ιταλό μηχανικό Sergio Sciani και έκοψε στα δύο τη χώρα για πέντε μήνες. Ταυτόχρονα, έγινε αφορμή για να έρθει στο φως ένα γαϊτανάκι υπόγειων συνεννοήσεων ανάμεσα στο δημόσιο και την κοινοπραξία που ανέλαβε το συγκεκριμένο κομμάτι της εθνικής οδού. Αλλά και να φανεί ο “ιδιαίτερος” τρόπος με τον οποίον οι κοινοπραξίες αντιλαμβάνονται τις υποχρεώσεις που έχουν αναλάβει στους ελληνικούς αυτοκινητοδρόμους.

Η εποχή αυτή είναι μια από τις ωραιότερες για να επισκεφθεί κανείς τα Τέμπη. Η κατάφυτη κοιλάδα γεμίζει χρώματα, καθώς τα δέντρα και η βλάστηση φέρουν τα σημάδια του φθινοπώρου. Η περιοχή είναι τόσο όμορφη και πλούσια που ένα μεγάλο κομμάτι της ανήκει στο δίκτυο Natura 2000, ως προστατευόμενος οικότοπος, σημαντικός για την ορνιθοπανίδα. Κι αυτό, παρότι από το 1957 την διασχίζει η εθνική οδός Αθηνών-Θεσσαλονίκης, ως το κύριο σημείο οδικής σύνδεσης Θεσσαλίας και Μακεδονίας.

Η παράκαμψη Τεμπών και Πλαταμώνα

Παρά τη γραφικότητα της κοιλάδας, για τους οδηγούς η διέλευση από τα Τέμπη παραμένει δύσκολη και χρονοβόρα, ιδίως στις μεγάλες γιορτές και τα καλοκαίρια. Εδώ και δεκαετίες έχει γίνει πλέον εμφανές ότι δρόμος δεν είναι επαρκής: Η κυκλοφορία έχει πολλαπλασιαστεί, η εθνική οδός όμως δεν γίνεται ούτε να “ισιώσει”, ούτε να διαπλατυνθεί, λόγω των απότομων κλίσεων των πρανών της κοιλάδας. Τα θανατηφόρα τροχαία είναι συχνά, με τραγικότερα εκείνα του 1999 (λεωφορείο με οπαδούς του ΠΑΟΚ) και του 2003 (λεωφορείο με μαθητές από τη Βέροια) και δυστυχώς συνεχίζονται ακόμα και σήμερα.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’00 αρχίζει η συζήτηση για την ανακατασκευή του βασικού εθνικού οδικού δικτύου με

Ή κάνε εγγραφή εντελώς δωρεάν

Κάνε εγγραφή για να έχεις πρόσβαση σε έως και 5 δωρεάν άρθρα τον μήνα!

Εγγραφή χρήστη