«Η πείνα είναι το μεγαλύτερο όπλο ενός κατακτητή»
Πριν ακόμη ξεκινήσουν ο ελληνοϊταλικός και ο ελληνογερμανικός πόλεμος, οι Αθηναίοι βρίσκονταν περίπου 20% κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο σε πρόσληψη ημερήσιων θερμίδων. Με την κατάκτηση της πόλης, οι Γερμανοί προχωρούν στην επιστράτευση όλων των διαθέσιμων τροφίμων, προκειμένου να διατεθούν για τις ανάγκες του στρατού τους ανά την Ευρώπη, δίχως καμία μέριμνα για την επιβίωση του τοπικού πληθυσμού.
Ταυτόχρονα, οι εισαγωγές παγώνουν. Οι επιπτώσεις είναι σημαντικές, καθώς πριν από την εμπλοκή της Ελλάδας στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, το 1938, η χώρα κάλυπτε με εισαγωγές το 38% των αναγκών της σε σιτάρι, το 26% των αναγκών της σε όσπρια και το 21% των αναγκών της σε κρέας. Τα τρόφιμα προοδευτικά εξαφανίζονται από την αγορά, οι μαυραγορίτες εντείνουν τη δραστηριότητά τους.
Κι έτσι, από την έναρξη της Κατοχής της Αθήνας (27 Απριλίου 1941) έως και την απελευθέρωση της πρωτεύουσας τρεισήμισι χρόνια αργότερα (12 Οκτωβρίου 1944), οι κάτοικοί της βιώνουν 1.264 δύσκολες ημέρες, κατά τις οποίες βλέπουν την πείνα να εισβάλλει στην καθημερινότητά τους.
«Πρακτικαί συμβουλαί διατροφής»
«Εκείνη την περίοδο οι εφημερίδες προσπαθούσαν να δώσουν στους Αθηναίους διεξόδους μέσα από ορισμένες συμβουλές