Ο Γάλλος συγγραφέας Πιερ-Αλεξίς Πονσόν ντι Τεράιγ (1829-1871) έγινε ιδιαίτερα γνωστός με τον Ροκαμβόλ (Rocambole), τον κεντρικό ήρωα επτά μυθιστορημάτων του. Ο Ροκαμβόλ ήταν ορφανός και υιοθετημένος από μια δόλια ιδιοκτήτρια πανδοχείου για να τη βοηθάει στις έκνομες ενέργειές της. Σταδιακά όμως αποστασιοποιήθηκε και από την «υπηρεσία του Κακού» στράφηκε στην «προάσπιση του δικαίου», αντιμετωπίζοντας και αποκαλύπτοντας την εγκληματική δράση πολλών (μυθοπλαστικών) κακοποιών.
Τα μυθιστορήματα με τον Ροκαμβόλ ήταν ιδιαίτερα δημοφιλή τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου και τις πρώτες του 20ου αιώνα, αποτελώντας υπόδειγμα για πολλούς μεταγενέστερους λογοτεχνικούς χαρακτήρες (Αρσέν Λουπέν, Φαντομάς κ.ά.), ενώ δημιούργησε και τον όρο «ροκαμβολικός» (rocambolesque), συνώνυμο των ευφάνταστων τεχνασμάτων και των συναρπαστικών περιπετειών. Σύντομα, η φήμη του συγκεκριμένου ήρωα πέρασε τα σύνορα της Γαλλίας, ενώ αργότερα οι ιστορίες του μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο, την τηλεόραση και τα κόμικς, σημειώνοντας διεθνώς μεγάλη εμπορική επιτυχία.
Ο Ροκαμβόλ στην… Αθήνα
Ανάμεσα στους φανατικούς θαυμαστές του Ροκαμβόλ ήταν και ο νεαρός Ανδρέας Χριστοφιλέας, που αργότερα θα παραδεχτεί ότι «ο ήρως αυτός [