Santa Muerte: η λατρεία του θηλυκού Χάρου που σαρώνει αλλά και διχάζει το Μεξικό

Το κρανίο είναι ένα από τα εθνικά τοτέμ του Μεξικού. Γνώριζα την κυρίαρχη θέση του στην κουλτούρα των Αζτέκων (Μεσσίκα, όπως αυτοαποκαλούνται), από τους οποίους ονοματίσθηκε η χώρα και η πρωτεύουσά της. Τους Αζτέκους τους είχα συνδέσει με εικόνες βαρβαρότητας: μαζικές ανθρωποθυσίες, μια τέχνη συχνά μακάβρια, ατέρμονους κατακτητικούς πολέμους. Το κρανίο, ωστόσο, απαντάται –όχι με την ίδια θεματολογία– και στην τέχνη των Μάγια, των Τολτέκων και άλλων, ειρηνικότερων ιθαγενών. Η συνεχής ενασχόληση με τον θάνατο αποτελούσε σταθερά στην ζωή των αρχαίων κατοίκων της χώρας.

Κρανίου Τόπος: το κρανίο ως τοτέμ και η φετιχοποίηση του θανάτου

Το σημερινό Μεξικό είναι προϊόν της ισπανικής κατάκτησης. Αποτελεί την μεγαλύτερη ισπανόφωνη χώρα και έχει τον δεύτερο μεγαλύτερο (μετά την Βραζιλία) πληθυσμό ρωμαιοκαθολικών διεθνώς. Η Μexicanidad, η εθνική κουλτούρα, στηρίζεται στη ιδέα της εθνικής επιμειξίας (mestizaje) και του “παντρέματος” του ισπανό-καθολικού πολιτισμού με εκείνους των γηγενών. Είτε πρόκειται για την κουζίνα, είτε για την αρχιτεκτονική, είτε για την φυσιογνωμία των κατοίκων, τα πάντα είναι αποτέλεσμα εκείνου του παντρέματος και των αιώνων επιμειξίας.

Κανένα σύμβολο δεν εκφράζει καλύτερα