Ξημερώματα, στο τρένο, υποφέραμε. Η λέξη «ξεπαγιάσαμε» δεν αποδίδει το τετράωρο μαρτύριο. Στην Αίγυπτο, οι σιδηρόδρομοι ανάβουν τον κλιματισμό τέρμα, ώστε να καλύπτεται η δυσοσμία κάποιων επιβατών που δεν τα έχουν καλά με το νερό. Με τον Τζιχάν ήμασταν, θεωρήσαμε, προετοιμασμένοι. Όταν πήραμε το τρένο για το Ασουάν, αφήσαμε τις ογκώδεις βαλίτσες μας στο Κάιρο. Έχοντας προβλέψει πως ο συρμός θα ήταν σαν νεκροτομείο, πήραμε παλτά, κασκόλ, σκούφους και μικρές κουβέρτες.
Την πολύωρη διαδρομή προς το Ασουάν την κάναμε μέρα. Έξω ο ήλιος έκαιγε πάνω από τα σπαρτά και τα καφετιά νερά του Νείλου, που ανέβαιναν προς την Μεσόγειο ενώ εμείς κατεβαίναμε με αντίθετη φορά. Ήταν παράδοξο, έξω ο ήλιος να καίει τον τόπο κι εμείς να είμαστε κουκουλωμένοι σαν μούμιες με παλτά, κασκόλ και κουβέρτες, παραγγέλνοντας συνεχώς ζεστό τσάι από τον πωλητή που περνούσε τακτικά από το βαγόνι.
Eίσαι ήδη συνδρομητής; Συνδέσου εδώ
Η ανεξάρτητη ερευνητική δημοσιογραφία, χωρίς διαφημίσεις, απαιτεί χρόνο, χρήματα και κόπο.
Πιστεύουμε όμως οτι αυτός είναι ο μόνος δρόμος, και ελπίζουμε να μοιράζεσαι την οπτική μας.
Αν όλοι όσοι διάβαζαν τα άρθρα μας, μας στήριζαν το μέλλον μας θα ήταν ασφαλέστερο.
Μερικά από τα άρθρα μας για τα οποία είμαστε περήφανοι!
Γραφτείτε συνδρομητές και διαβάστε καθημερινά δύο νέα long reads που αξίζουν τον χρόνο σας. Μετράμε ήδη πάνω από 200 ιστορίες. Θα σας γίνει συνήθεια.
