Το ελληνικό κράτος είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι έτσι οργανωμένο στην θεωρία (δηλαδή υπάρχει σχέδιο), και εν μέρει στην πράξη (υπάρχουν οι αρμόδιες υπηρεσίες, οι οικονομικοί πόροι και τα μέσα υλικά και άυλα), ώστε να προλαμβάνει φυσικές καταστροφές ή εάν αυτό δεν είναι εφικτό να τις αντιμετωπίζει με τις μικρότερες δυνατές απώλειες, πρώτα σε ανθρώπινες ζωές και μετά σε υλικές ζημιές.
Όμως, όταν το φαινόμενο το φυσικό ή άλλο είναι σε εξέλιξη τότε ο συντονισμός αποτελεί ένα μέρος του συνόλου των ενεργειών, που εφαρμόζεται όσο είναι στις ικανότητες των υπευθύνων. Κι επειδή εφαρμόζεται στο περίπου, αρκετές φορές ο απολογισμός από τις φυσικές καταστροφές είναι τραγικός. Στην περίπτωση των πυρκαγιών στις παραθεριστικές αλλά και περιοχές κύριας κατοικίας της Ανατολικής Αττικής, δηλαδή στο Νέο Βουτζά, στο Μάτι και την Νέα Μάκρη, έχουμε μια τέτοια τραγωδία με τουλάχιστον 81 νεκρούς.
Προς το παρόν δεν έχουμε καμία απόλυση για λόγους ανεπάρκειας, ενέργεια που είναι δικαίωμα του Πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα. Επίσης, δεν έχουμε ακόμα καμία παραίτηση για λόγους ευθιξίας, αφού φαίνεται πως ουδείς από τους πολιτικούς ή τους άλλους αρμόδιους δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να παραιτηθεί μετά από αυτή την τραγωδία.
Ας δούμε όμως το σχέδιο που η πολιτεία έχει για την αντιμετώπιση τέτοιων καταστροφών και την αλυσίδα των υπεύθυνων υπουργών και αρμόδιων φορέων.
