Πρέπει να σωθεί η Μαρινόπουλος;

Ήταν το 2011 όταν ενας παραγωγός τυριών από τα Τρίκαλα ήρθε να διαμαρτυρηθεί στο γραφείο μου διότι η Carrefour Μαρινόπουλος –τότε ιδιοκτησία κατά 50% του Μαρινόπουλου και 50% του γαλλικού ομίλου– δεν τον πλήρωνε. Του χρωστούσε 400.000 ευρώ, τον τζίρο σχεδόν μιας χρονιάς, και απλά δεν τον πλήρωνε. «Αν θέλεις πήγαινε να πουλήσεις το τυρί σου αλλού», του είχαν πει τηλεφωνικά. Επειδή ο παραγωγός είχε εκτελεστό τίτλο, δηλαδή απόφαση δικαστηρίου, πήγε σε ενα αστυνομικό τμήμα στα Μεσόγεια, πήρε ενα περιπολικό, πήγε στην αποθήκη της Carrefour και με την απειλή της κατάσχεσης πληρώθηκε.

Από τότε, έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι.

Τον Μάιο του 2016 κι ενώ τα δικαστήρια στην Αθήνα δεν λειτουργούσαν εξ αιτίας της συνεχιζόμενης απεργίας των δικηγόρων, οι δικαστικοί επιμελητές με κατασχετήρια στα χέρια εξορμούσαν στα μεγάλα σούπερ μάρκετ της Μαρινόπουλος κι εκαναν κατασχέσεις κλιματιστικών, απορρυπαντικών και ό,τι εμπορεύματος έβρισκαν που θεωρούσαν ότι είχε αξία. Ακόμα και προφυλακτικών. Ενας δικηγόρος μεγάλων προμηθευτών της εταιρείας με γραφείο στο Κολωνάκι περιγράφει έτσι την κατάσταση: «Μετά τη δουλειά πίνουμε και κανένα ποτήρι ουίσκυ, ιδιαίτερα τις ημέρες με ένταση. Έστειλα έναν συνεργάτη