Ήταν ένας από τους ελάχιστους δρόμους της Αθήνας όπου κανείς αισθανόταν ότι περπατούσε σε μια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Με τα πλατιά πεζοδρόμια και το άφθονο πράσινο που την πλαισίωνε, χάριζε στον περαστικό την ηρεμία που τον άφηνε να θαυμάσει απερίσπαστος από τη μία πλευρά τους αρχαίους στύλους του Ολυμπίου Διός και από την άλλη το κλασικό κτίριο του Ζαππείου. Γεννούσε στους κατοίκους της Αθήνας μια περηφάνεια, που σπάνια έχουν την ευκαιρία να αισθανθούν για το δομημένο περιβάλλον τους.
Σήμερα, θεωρείται από πολλούς η νέα Πανεπιστημίου – με την κακή έννοια. Το κλείσιμο της Βασιλίσσης Όλγας και το σχέδιο για την πεζοδρόμησή της δημιούργησαν παράπονα και αντιδράσεις, έγιναν αντικείμενα διαμάχης κατά την προεκλογική περίοδο των αυτοδιοικητικών και σήμερα συνεχίζουν να απασχολούν, καθώς ο δρόμος παραμένει κλειστός στα αυτοκίνητα. Κερασάκι στην τούρτα είναι το γεγονός ότι, εδώ και μερικές ημέρες, οι όποιες εργασίες γίνονταν έχουν πλέον παύσει, αφήνοντας τον δρόμο ξεκοιλιασμένο και άβατο ακόμα και για τους πεζούς, στη μία τουλάχιστον κατεύθυνσή του.
Τα παραπάνω στάθηκαν αφορμή για να φτάσει στα αυτιά μας η ιστορία που περιγράφουμε σήμερα για τον φωτισμό της λεωφόρου, την οποίαν επιλέξαμε να