Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο
Χρόνος ανάγνωσης:
9'
Κείμενο:
cepiraeus-64.jpg
Μακέτα μετατροπής του σιλό του Πειραιά σε μουσείο, πρόταση που εγκρίθηκε στον σχετικό διεθνή διαγωνισμό.

Πειραιάς: Η COSCO, ο δήμος και τα χαμένα μουσεία

Με αφορμή την κήρυξη τμημάτων του Πειραιά ως αρχαιολογικών χώρων, για μια ακόμα φορά στη δημόσια συζήτηση τα αρχαία παρουσιάστηκαν ως εμπόδιο στην ανάπτυξη και οι αρχαιολόγοι ως «κολλημένοι στο παρελθόν». Η πραγματικότητα όμως δεν είναι άσπρο-μαύρο.
Μακέτα μετατροπής του σιλό του Πειραιά σε μουσείο, πρόταση που εγκρίθηκε στον σχετικό διεθνή διαγωνισμό.

«Ούτε ένα πλακάκι δεν θα μπορούμε να αλλάξουμε, γιατί θα πρέπει πρώτα να ζητάμε την άδεια της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας». «Χάνονται 2.000 θέσεις εργασίας κι εσείς μας λέτε ότι θα πρέπει να κοιτάξουμε τ΄ αρχαία»…

Στα ρεπορτάζ της τηλεόρασης διαμαρτυρόμενοι, πλην ανενημέρωτοι πολίτες, είναι οι εύπιστοι μοχλοί πίεσης, προκειμένου να εκφραστεί το «κοινό αίσθημα» εναντίον της πρόσφατης κήρυξης ως αρχαιολογικών χώρων τμημάτων της πόλης του Πειραιά. Πρωτοστατών άλλωστε ήταν ο ίδιος ο δήμαρχος, όταν δήλωνε πως «Ακόμα και σε έργα καθημερινότητας, όπως να αναπλάσουμε π.χ. μια πλατεία ή ακόμα και για να βάψουμε την όψη ενός κτιρίου θα χρειαζόμαστε την έγκριση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας. Αυτό είναι παράλογο και δεν βοηθάει την ανάπτυξη του Πειραιά». Αρχαία εναντίον ανάπτυξης δηλαδή, για μία ακόμη φορά, με τα πρώτα να θεωρούνται τροχοπέδη για μια προσδοκώμενη οικονομική άνθηση. Δήμος και ΟΛΠ (στην ουσία COSCO) πυρ ομαδόν εναντίον υπουργείου Πολιτισμού και Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου. Μια ρητορική, που με την κινητοποίηση του «άμαχου» πληθυσμού αλλά και πρόθυμων αυτόκλητων –ή και όχι τόσο– υπερασπιστών στοχεύει αποκλειστικά σε μία κατεύθυνση: αυτήν της άρνησης και όχι της συνύπαρξης

Ή κάνε εγγραφή εντελώς δωρεάν

Κάνε εγγραφή για να έχεις πρόσβαση σε έως και 5 δωρεάν άρθρα τον μήνα!

Εγγραφή χρήστη