Αίγυπτος: η δίκη του Πάτρικ Ζάκι και η «αυτοκρατορία του τρόμου»
Τον Πάτρικ Ζάκι τον γνώρισα τον Ιανουάριο του 2019, τις πρώτες μέρες ενός δίμηνου ταξιδιού μου στην Αίγυπτο. Ερευνούσα τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων των Κοπτών και των ΛΟΑΤΚΙ, δύο κατατρεγμένων ομάδων του πληθυσμού, αλλά και των γυναικών, πολιτών «δεύτερης κατηγορίας» σε ένα κράτος, το νομικό σύστημα του οποίου βασίζεται στην σαρία. Αποτάθηκα στην Αιγυπτιακή Πρωτοβουλία για τα Ατομικά Δικαιώματα (EIPR), μία από τις επιφανέστερες ΜΚΟ της χώρας.
Ο 27χρονος τότε Πάτρικ –«Μπάτρικ» τον φωνάζουν στα αραβικά– ήταν ο πρώτος που μου απήντησε. Από το όνομά του και μόνο κατάλαβα πως ήταν Κόπτης. Στο EIPR δεν διαχειριζόταν, όμως, το χαρτοφυλάκιο των Κοπτών, αλλά εκείνο των ΛΟΑΤΚΙ. Τον συνάντησα στα κεντρικά της οργάνωσης και θυμάμαι πόσο αστείο μου φάνηκε ένας στερεοτυπικά στρέιτ άνδρας, σε εμφάνιση και ενδιαφέροντα, να ασχολείται με το χαρτοφυλάκιο αυτό.
«Κοίτα, κανένα ΛΟΑΤΚΙ άτομο δεν θα τολμούσε να δηλωθεί ανοικτά και δημόσια. Στην Αίγυπτο το coming out είναι φοβερά δύσκολο και επικίνδυνο, καθώς οι ΛΟΑΤΚΙ υφίστανται πραγματικό διωγμό» μου είχε πει. «Εξάλλου, τα δικαιώματά τους και ο αγώνας για την κατοχύρωσή τους δεν αφορούν μονάχα την κοινότητα, αλλά την σύνολη κοινωνία. Το ίδιο και τα