Στο Κάιρο και σε όλες τις πόλεις της Αιγύπτου, καμπαναριά ορθώνονται πάνω από την πυκνή, χαοτική δόμηση. Τους τοίχους πολλών καταστημάτων στολίζουν εικονίσματα και αφίσες χριστιανικής θεματολογίας. Σε λαϊκές γειτονιές, μικρογραφίες εκκλησιών κρέμονται πάνω απ’ τους δρόμους· σταυροί από νέον και αγάλματα ή γκραφίτι του Ιησού, της Θεοτόκου, των αγίων και των παπών (Κοπτών πατριαρχών) Αλεξανδρείας κοσμούν τις προσόψεις. Το τοπίο είναι σφραγισμένο από την παρουσία των Κοπτών, της μεγαλύτερης χριστιανικής κοινότητας στην Μέση Ανατολή.
Με δυο λόγια
Οι Κόπτες είναι η πολυπληθέστερη χριστιανική κοινότητα της Μέσης Ανατολής. Βλέπουν τους εαυτούς τους ως συνεχιστές των αρχαίων Αιγυπτίων και της ελληνορωμαϊκής Αιγύπτου, όχι ως Άραβες. Είναι οι μόνοι κάτοικοι της χώρας που χρησιμοποιούν, ως λειτουργική γλώσσα, μια εξέλιξη της αρχαίας αιγυπτιακής, που γράφεται με μια παραλλαγή του ελληνικού αλφαβήτου και είναι γεμάτη ελληνικές λέξεις. Πολύ δεμένοι με την χώρα και την ιστορία της, δεν επεδίωξαν στενές σχέσεις με τις ξένες παροικίες ή τους ομοθρήσκους τους στο εξωτερικό, κάτι που σήμερα αισθάνονται ότι «πληρώνουν» ακριβά. Η ζωή τους είναι γεμάτη περιορισμούς που τους επιβάλλουν οι αρχές, ενώ