Παρασύρσεις πεζών: η οδυνηρή «κανονικότητα» των ελληνικών πόλεων

Η θέα κάθε λογής εμποδίων πάνω στα πεζοδρόμια. Τα μουγκρίσματα των κινητήρων έξω από το παράθυρο. Οι ενοχλητικές εξατμίσεις από τα μηχανάκια που μας ακολουθούν ενώ περπατάμε στο πεζοδρόμιο. Μα κυρίως οι καθημερινές αναφορές στα ΜΜΕ, που πλέον αποσπούν μόνο ένα βιαστικό βλέμμα και ένα στιγμιαίο μούδιασμα – αν ανήκουμε στους τυχερούς, σε αυτούς που δεν «τους βρήκε το κακό».

Σε αυτό το άρθρο καταπιαστήκαμε με την πιο κοινή αλλά και πιο αόρατη ομάδα χρηστών του οδικού δικτύου: τους πεζούς. Η τραγική κατάληξη της 21χρονης Έμμας στη Θεσσαλονίκη δεν ήταν παρά μία ακόμα αφορμή από τις πολλές για να ανοίξουμε το θέμα, θεωρώντας ότι πρέπει να συζητηθεί περισσότερο.

Πρώτα μερικά στατιστικά

Εξετάζοντας σε βάθος χρόνου τα διαθέσιμα στατιστικά στοιχεία, αρχικά παρατηρεί κανείς μία θετική εξέλιξη: Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 μέχρι και σήμερα, ο αριθμός τόσο των ατυχημάτων με παθόντες πεζούς όσο των και των νεκρών πεζών βαίνει μειούμενος. Μάλιστα, αξίζει να σημειωθεί ότι από το 2010 και εξής, οι πεζοί-θύματα τροχαίων ατυχημάτων βρίσκονται σταθερά κάτω από τους διακόσιους.