Ήταν εκεί, με το καβαλέτο και τα χρώματά του, ένας ζωγράφος ανάμεσα στους στρατιώτες της Στρατιάς της Μικράς Ασίας. Ζωγράφισε σκηνές που εκτυλίσσονταν στους στρατώνες, αλλά βγήκε και εκτός, απεικόνιζε τζαμιά, κρήνες και τοπία στη γη της Ιωνίας. Είδε τη Σμύρνη να φλέγεται και μαζί της πεντακόσιους πίνακές του να γίνονται στάχτη.
Ο Σπύρος Παπαλουκάς εξελίχθηκε σε έναν εκ των σημαντικών δημιουργών των αρχών του 20ού αιώνα, που συνέβαλαν στην αναμόρφωση και τον εκσυγχρονισμό της ελληνικής ζωγραφικής. Σε αντίθεση με την περίοδο της Αίγινας, της Σαλαμίνας και φυσικά την Αθωνική, η περίοδος της Μικράς Ασίας παραμένει εν πολλοίς άγνωστη. Κάποια προσχέδια μόνο σώθηκαν, κι αυτά δεν γνωρίζουμε αν τα είχε ζωγραφίσει τότε, ή εκ των υστέρων από μνήμης. Κάποια από αυτά τα άγνωστα έργα του εκτίθενται στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών στη Θεσσαλονίκη μέχρι και τις 2 Απριλίου, στην έκθεση «Ξεριζωμοί, 1922-2022. Μαρτυρίες μέσα από την Τέχνη».
Eίσαι ήδη συνδρομητής; Συνδέσου εδώ
Η ανεξάρτητη ερευνητική δημοσιογραφία, χωρίς διαφημίσεις, απαιτεί χρόνο, χρήματα και κόπο.
Πιστεύουμε όμως οτι αυτός είναι ο μόνος δρόμος, και ελπίζουμε να μοιράζεσαι την οπτική μας.
Αν όλοι όσοι διάβαζαν τα άρθρα μας, μας στήριζαν το μέλλον μας θα ήταν ασφαλέστερο.
Μερικά από τα άρθρα μας για τα οποία είμαστε περήφανοι!
Γραφτείτε συνδρομητές και διαβάστε καθημερινά ένα νέο long read που αξίζει τον χρόνο σας. Μετράμε ήδη πάνω από 3.000 ιστορίες. Θα σας γίνει συνήθεια.
