Ο μύθος του καλού Ιταλού

Μετά τη γερμανική εισβολή το 1941, η Ελλάδα μοιράζεται σε ζώνες που η καθεμία ελέγχεται είτε από τους Ιταλούς, είτε από τους Γερμανούς, είτε από τους Βούλγαρους. Το μεγαλύτερο μέρος της Ελλάδας ελέγχουν οι Ιταλοί μέχρι και το 1943. Στη συνέχεια συνθηκολογούν με τους Συμμάχους και τα εδάφη περνούν στα χέρια των Γερμανών.

Στην ελληνική συλλογική μνήμη έχει παραμείνει το δίπολο «καλοί Ιταλοί – κακοί Γερμανοί», όμως ιστορικές έρευνες αποδεικνύουν ότι η εικόνα του καλού Ιταλού δεν είναι παρά ένας μύθος, καθώς σε κάποιες περιοχές της χώρας διέπραξαν κι εκείνοι σοβαρά εγκλήματα.

Γιατί οι Ιταλοί θεωρούνται οι καλοί;

Ο Στέλιος Καράβης είναι ιστορικός και διδάκτορας Σύγχρονης Ιστορίας στο ΑΠΘ, με αντικείμενο ερευνών την Iταλία στον 20ο αιώνα. Όπως λέει στο inside story, υπάρχουν διάφορες προσεγγίσεις για το ερμηνευτικό σχήμα του «καλού Ιταλού», μια εκ των οποίων «βασίζεται στην αυτοεικόνα και στην αυτοπεποίθηση του μέσου Ιταλού, ο οποίος προέρχεται από μία κοινωνία με έντονο ρωμαιοκαθολικό υπόβαθρο. Όπως στην Ελλάδα έχουμε ευρέως διαδεδομένες αντιλήψεις σαν το φιλότιμο, έτσι και στην Ιταλία υφίσταται η επιθυμία ή η επιδίωξη του “καλού” στις προθέσεις και τις πράξεις του μέσου κατοίκου της