Muralismo: O ταραγμένος εικοστός αιώνας στους τοίχους του Μεξικού
Η Πόλη του Μεξικού, μητρόπολη με είκοσι εκατομμύρια κατοίκους και μύρια πρόσωπα, είναι αξεπέραστα συγκλονιστική και κατάφωρα υποτιμημένη. Παρότι τεράστια, δεν έχει τα δάση ουρανοξυστών που ασχημαίνουν το τοπίο των περισσότερων μεγαλουπόλεων και διατηρεί άρτιο τον μεγαλύτερο και ωραιότερο ιστορικό πυρήνα στον Νέο Κόσμο, γεμάτο από αριστουργήματα της ισπανικής αποικιακής αρχιτεκτονικής.
Τα μουσεία της είναι τόσα πολλά, γεμάτα έργα τέχνης τόσο ποικίλα, οι δρόμοι της φιλοξενούν τόσες γιορτές διαφορετικών παραδόσεων και τόσες πολιτιστικές δράσεις, που χάνεις τον λογαριασμό. Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά στην άλλοτε Τενότς-τιτλάν, πρωτεύουσα των Μεσσίκα (Αζτέκων), αλλά και της Νέας Ισπανίας. Οι συσσωρευμένες μνήμες και τα έργα τέχνης τόσων λαών κάνουν την πόλη μνημείο πανανθρώπινο.
Από τα πλέον αξιοπερίεργα πρόσωπα της Πόλης του Μεξικού είναι η καλλιτεχνική παραγωγή γνωστή ως muralismo. Πρόκειται για ντόπια παράδοση που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1920 και σκέπασε με τοιχογραφίες –ενίοτε γιγάντιες– τους τοίχους πολλών δημοσίων κτιρίων.
Αυτή η παράδοση, που συνεχίζεται ως σήμερα, είναι καθαρά μεξικανική ως προς την τεχνοτροπία και τις ιστορικές και ιδεολογικές της αναφορές. Θυμίζει τόσο