Αρχές του περασμένου Νοεμβρίου, μία εορταστική εκδήλωση γίνεται στη Ρόδο. Παρόντες είναι εκπρόσωποι των υπουργείων Πολιτισμού, Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της UNESCO. Ο λόγος του εορτασμού, η συμπλήρωση 30 ετών από την ένταξη της Μεσαιωνικής Πόλης της Ρόδου στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO αλλά και η υπογραφή μνημονίου συνεργασίας «για την προστασία, την ανάδειξη, τη διαχείριση και τη βιώσιμη ανάπτυξη της Μεσαιωνικής Πόλης της Ρόδου».
Σε κανέναν από τους λόγους που εκφωνήθηκαν όμως, δεν υπήρξε η παραμικρή αναφορά για τους κινδύνους που εγκυμονεί για την επιζητούμενη βιωσιμότητα της πόλης η άνοδος της στάθμης της θάλασσας –πόσο μάλλον να συζητηθούν τρόποι αντιμετώπισής της– ως συνέπεια της κλιματικής αλλαγής. Μόλις πριν από έναν μήνα ωστόσο, τον Οκτώβριο, η δημοσίευση έρευνας του γερμανικού Πανεπιστημίου του Κιέλου στο περιοδικό Nature Communications για τα μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO που βρίσκονται στην περιοχή της Μεσογείου είχε αναδείξει, όσον αφορά την Ελλάδα, τον σοβαρό κίνδυνο πλημμυρών και διάβρωσης των ακτών, τόσο για την μεσαιωνική πόλη της Ρόδου, όσο και για την παλιά