Στις εστίες του πανεπιστημίου Αθηνών
Τέσσερα κτίρια, εκατοντάδες δωμάτια, χίλιοι τριάντα δύο φοιτητές. Περιηγηθήκαμε στην ιστορική ΦΕΠΑ, τη φοιτητική εστία του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και ακούσαμε τις ιστορίες των ενοίκων της.
«Guyz, ti kalo tha fame simera?». «Έχει συναντήσει κάποιος ελεγκτή στο 220-221; Αξίζει να χτυπάω εισιτήριο;». «Ξέρετε πότε περίπου ξεκινάνε τα μαθήματα;». «Ακούτε και εσείς τους δράκους της Καλίσι από την άλλη μεριά του αναγνωστηρίου;». «Ρε παιδιά, τι παίζει με τον κλιματισμό;». «Προσοχή, φόλες πίσω από την εστία».
Δεν έχεις χρόνο; Πάτα εδώ!
Τα τέσσερα κτίρια της φοιτητικής εστίας στην Αθήνα είναι μικρογραφία της κοινωνίας και του πανεπιστημίου: χαλαρή φύλαξη, αίσθημα κοινότητας και αυτο-οργάνωση, αντιφασιστικά και αντισεξιστικά συνθήματα σε τοίχους και αφίσες, απόλυτη εγκατάλειψη σε κάποια σημεία και ολοκαίνουριες υποδομές αλλού. Οι φοιτητές, που επιτρέπεται να μείνουν δύο χρόνια παραπάνω από την επίσημη διάρκεια των σπουδών τους, διεκδικούν μόνιμα περισσότερα αλλά και πέφτουν θύματα των «αγώνων» τους, όπως έγινε με το διαβόητο Β' κτίριο, του οποίου οι ένοικοι αρνήθηκαν να βγουν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες με αποτέλεσμα να μην ανακαινιστεί, όπως έγινε με τα άλλα. Κατοικίδια ζώα (που δεν επιτρέπονται), τηλεκάρτες σαν αντικλείδια, αναξιοποίητα δωμάτια που προκαλούν, αδιαφορία της πολιτείας για τα ΑΜΕΑ άτομα: όλα μαζί συνθέτουν το παζλ μιας οικείας πραγματικότητας, στην οποία οι