Μαρινόπουλος: Το ημιθανές ντηλ
Υπερκατάστημα του Μαρινόπουλου στη λεωφόρο Αλίμου, Σάββατο 10 το πρωί. Από έξω είναι παρκαρισμένα πέντε αυτοκίνητα. Μέσα το προσωπικό είναι περισσότερο από τους πελάτες, που έτσι κι αλλιώς δεν μπορούν να αγοράσουν πολλά είδη. Τα μόνα πράγματα που υπάρχουν στα ράφια είναι χαρτί τουαλέτας και καθαριστικά. Η ταμίας μας λέει ότι «θα πάρει καιρό [για να ανακάμψουμε] αν πετύχει η συγχώνευση με τον Σκλαβενίτη...».
Έχουν περάσει δύο μήνες από τη συμφωνία εξυγίανσης με την οποίαν ο Σκλαβενίτης ανέλαβε να σώσει την αλυσίδα του Μαρινόπουλου από τη χρεοκοπία και σε πολλά μεγάλα μαγαζιά της αλυσίδας είναι σαν να μην έχει περάσει μία μέρα. Τα ράφια άδεια, η φήμη των μαγαζιών “καμμένη”. «Αν δεν κρεμάσουμε το “Σκλαβενίτης” απ’ έξω δεν θα ξαναμπεί ο κόσμος μέσα στα μαγαζιά», λέει ένας από τους πρωταγωνιστές του ντηλ, που έκανε το καλοκαίρι τον εμπορικό κόσμο της χώρας να κρατάει την ανάσα του.
Η καθυστέρηση της δικαστικής απόφασης
Η συμφωνία για τη διάσωση του Μαρινόπουλου έχει αναλυθεί από τον ιστότοπο αυτό, όπως εξάλλου και οι καταναγκασμοί που οδήγησαν στη σύναψή της, αντί να αφεθεί η εταιρεία να πτωχεύσει. Εδώ θα αρκεστούμε σε μια παρατήρηση σχετικά με τον «ηθικό κίνδυνο»: ένας οικονομικός