Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο
Χρόνος ανάγνωσης:
9'
Κείμενο:
Φωτογραφίες:
marinace.jpg

Η χαμένη ευκαιρία για τις μαρίνες της Αθήνας

Για κάθε ευρώ που δίνει ο ιδιοκτήτης ενός σκάφους για τον ελλιμενισμό του σε μια μαρίνα, ξοδεύει άλλα 3 έως 12 σε μικρές επιχειρήσεις γύρω από αυτήν. Γιατί λοιπόν παραμένουν αναξιοποίητες οι αθηναϊκές μαρίνες, με αποτέλεσμα να έχουν 25% πτώση τζίρου από το 2010;

Πέντε νέες θέσεις εργασίας δημιουργούνται για κάθε 100 θέσεις ελλιμενισμού σκαφών αναψυχής στις μαρίνες. Ταυτόχρονα, δημιουργούνται 100 έμμεσες θέσεις εργασίας, σε κλάδους των τοπικών οικονομιών που υποστηρίζουν το yachting.

Παρόλα αυτά, στο ξεκίνημα της φετινής θερινής σεζόν, που προμηνύεται παραπάνω από θετική συνολικά για τον ελληνικό τουρισμό κι ενώ διανύουμε την τέταρτη χρονιά συνεχιζόμενης ανόδου του τουρισμού της Αθήνας, σχεδόν μία στις τρεις θέσεις στις μαρίνες της πρωτεύουσας είναι άδεια, ενώ πολλές από τις μαρίνες σε όλη την Ελλάδα απλά δεν βγαίνουν.

Η ιστορία

Η πρώτη μεγάλη ευκαιρία για την ανάπτυξη των μαρινών, ειδικά στην περιοχή της Αττικής, ήταν προοολυμπιακά, όταν στις αρχές της δεκαετίας του ’00 η τότε Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα είχε εκκινήσει τους πρώτους διεθνείς διαγωνισμούς, κάτω από την ‘’ομπρέλα’’ του ΕΟΤ.

Ανάμεσα στις μαρίνες που θα αξιοποιούνταν βρισκόταν και αυτή του Αλίμου, από τις μεγαλύτερες στην περιοχή των Βαλκανίων. Τότε, εν έτει 2002, στον διαγωνισμό είχαν κατέβει 14 επενδυτικά σχήματα, γεγονός ενδεικτικό του ενδιαφέροντος για τη «μεγαλύτερη μαρίνα της Ελλάδας», όπως αναφερόταν χαρακτηριστικά. Όμως οι διαγωνιστικές διαδικασίες δεν προχώρησαν

Ή κάνε εγγραφή εντελώς δωρεάν

Κάνε εγγραφή για να έχεις πρόσβαση σε έως και 5 δωρεάν άρθρα τον μήνα!

Εγγραφή χρήστη