Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο
Χρόνος ανάγνωσης:
10'
Κατηγορία:
Κείμενο:
cecanaveronese.jpg
«Ο εν Κανά γάμος», Πάολο Βερονέζε, 1562-63, Μουσείο του Λούβρου, Παρίσι.

Πώς η μαγεία της ζύμωσης μεταμόρφωσε την ανθρώπινη εμπειρία

Από τότε που οι άνθρωποι ανακάλυψαν τις μεθυστικές ιδιότητες του αλκοόλ, δεν σταμάτησαν ποτέ να αναζητούν νέους τρόπους για να απολαύσουν ένα αλκοολούχο ποτό, είτε προέρχεται από σταφύλια είτε από σιτάρι.
«Ο εν Κανά γάμος», Πάολο Βερονέζε, 1562-63, Μουσείο του Λούβρου, Παρίσι.

Το ευχάριστο ξάφνιασμα από τη γουλιά ενός υγρού, εμποτισμένου με τις μεθυστικές ιδιότητες που φέρνει η ζύμωση, θα πρέπει να προκάλεσαν τεράστια έκπληξη στους ανθρώπους των προϊστορικών χρόνων. Θα ήταν σαν ένας καινούργιος κόσμος να ανοίγεται μπροστά τους, σε μια εποχή που ούτως ή άλλως οι «ανακαλύψεις», ακόμη και σε μικρά θέματα της καθημερινότητας, ήταν σπουδαίες ως κατακτήσεις που οδηγούσαν στη βελτίωση της ζωής και στον πολιτισμό.

Πότε και πώς όμως προσπάθησαν για πρώτη φορά οι άνθρωποι να ελέγξουν τη διαδικασία της αλκοολικής ζύμωσης; Ένα κομμάτι από κερί μέλισσας, τυλιγμένο με μια φυτική ύλη και δεμένο με σπάγκο, που είχε ανακαλυφθεί το 2012 στο Border Cave της Νότιας Αφρικής, υποδηλώνει ότι οι πρώτοι τροφοσυλλέκτες-κυνηγοί μπορεί να είχαν φτιάξει, πριν από 40.000 χρόνια, ένα είδος αλκοόλ με βάση το μέλι. Το γεγονός μάλιστα ότι το εύρημα περιείχε επίσης ίχνη κάποιας πρωτεϊνικής ουσίας, πιθανώς αυγού και ρητίνης, δείχνει πως επρόκειτο για μία συνταγή, που δυστυχώς χάθηκε στον χρόνο. Από την άλλη όμως, και σύμφωνα πάντα με τους ερευνητές, αυτό το παρασκεύασμα θα μπορούσε να είναι ένας πιθανός πρόγονος εκείνου που λεγόταν «υδρόμελι» στην αρχαιότητα, με κάποιες διαφορές προφανώς

Ή κάνε εγγραφή εντελώς δωρεάν

Κάνε εγγραφή για να έχεις πρόσβαση σε έως και 5 δωρεάν άρθρα τον μήνα!

Εγγραφή χρήστη