Τα φάρμακα στην Ελλάδα τιμολογούνται δύο φορές τον χρόνο, με έναν μηχανισμό αρκετά πολύπλοκο. Η τελευταία τιμολόγηση, που έγινε τον Μάιο-Ιούνιο του 2017, όχι μόνο σημείωσε ρεκόρ πολυπλοκότητας, αλλά δεν είχε και καμία λογική για χώρα που βρίσκεται σε βαθιά κρίση.
Εκπρόσωποι πολυεθνικών, ελληνικών εταιρειών αλλά και του ΕΟΦ συμφωνούν ότι ο στόχος ήταν «να μην καταρρεύσουν οι τιμές των γενοσήμων που παράγουν ελληνικές κυρίως επιχειρήσεις».
Ο μεγάλος πρωταγωνιστής ήταν ένα χάπι που γνωρίζουν (σχεδόν) οι πάντες: το Lipitor.
Η παλιά τιμολόγηση
Μέχρι το ξέσπασμα της κρίσης το 2009, στην τιμολόγηση των φαρμάκων ίσχυαν τα εξής: Τα πρωτότυπα φάρμακα που ήταν ακόμα προστατευμένα από την πατέντα της εταιρείας που τα είχε αναπτύξει (που ισχύει για δέκα χρόνια από την άδεια κυκλοφορίας στη χώρα), είχαν συνήθως πολύ υψηλές τιμές.
Τι γινόταν όταν ένα φάρμακο έχανε την πατέντα του; Ας ξεκινήσουμε από το ποια θα ήταν μία φυσιολογική πορεία: οι εταιρείες αντιγράφων (όπως είναι οι περισσότερες ελληνικές φαρμακευτικές) παίρνουν τον φάκελο του προϊόντος και με τη δραστική ουσία του παράγουν το αντίγραφό του (γενόσημο). Αυτό, προκειμένου να έχει διείσδυση στην αγορά και στα ασφαλιστικά ταμεία, στις