Άρθρο της Ειρήνης Σωτηροπούλου.
Αναδημοσιεύεται με άδεια από τις «Βιώσιμες Κυκλάδες», ένα εγχείρημα της «Πρωτοβουλίας για τη Δημοσιογραφία», που υποστηρίζεται από το inside story. Το project αναδεικνύει τα πολλαπλά ζητήματα βιωσιμότητας που αντιμετωπίζουν οι Κυκλάδες, από την αδυναμία ζωτικών υποδομών να αντεπεξέλθουν στην πληθυσμιακή έκρηξη του καλοκαιριού ως την αλλοίωση του τοπίου και τις ελλιπείς δημόσιες υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες στους νησιώτες.
Στις δύο το μεσημέρι, καθώς ο αμείλικτος ήλιος ξεροψήνει το κυκλαδίτικο τοπίο, στο δημοφιλές για τους ντόπιους καφενείο «Πραγκό» βασιλεύει ησυχία. Στρατηγικά τοποθετημένο πάνω στον κεντρικό δρόμο που ενώνει την Απολλωνία με τον Αρτεμώνα ώστε να απολαμβάνουν οι θαμώνες τη μαγευτική θέα προς το Κάτω Πετάλι, όπως πολλά καταστήματα στη Σίφνο το «Πραγκό» είναι χτισμένο σύριζα στο οδόστρωμα χωρίς πρόβλεψη για τη διέλευση πεζών, δημιουργώντας τις ιδανικές συνθήκες για μια καθημερινή κυκλοφοριακή περιπέτεια. Στον δρόμο κυκλοφορούν πεζοί, αυτοκίνητα, μηχανάκια, γουρούνες, βανάκια, ηλεκτρικά ποδήλατα, λεωφορεία ΚΤΕΛ και νταλίκες, ενώ τον ουρανό διασχίζει και το περιστασιακό ελικόπτερο της τοπικής νεόκοπης επιχείρησης ιδιωτικών αερομεταφορών