Εικόνες και πλάνα από ουρές αυτοκινήτων σε κεντρικούς δρόμους, τροχαία ατυχήματα δικυκλιστών, ακινητοποιημένα οχήματα από κάποιο διπλοπαρκαρισμένο. Αυτές οι σκηνές είχαν «παίξει» αρκετά στα Μέσα Ενημέρωσης τους προηγούμενους μήνες, προκαλώντας το ανοίκειο αίσθημα της περίφημης επιστροφής στην κανονικότητα. Σταδιακά, η πυκνή ειδησεογραφία τις εκτόπισε. Παρόλα αυτά, το ερώτημα που μουρμουρίζουν χιλιάδες αγανακτισμένοι Έλληνες οδηγοί κάθε μέρα παραμένει: «Μα γιατί έχει τόση κίνηση κάθε μέρα;».
Με αφορμή αυτό το ερώτημα, απευθυνθήκαμε σε θεσμικούς και επιστημονικούς φορείς αλλά και σε απλούς πολίτες που έχουν κάνει εδώ και χρόνια τη λεγόμενη «εναλλακτική μετακίνηση» τρόπο ζωής. Οι δηλώσεις τους έχουν σαν εφαλτήριο την πόλη της Θεσσαλονίκης, όμως σε μεγάλο βαθμό απηχούν τις συνθήκες που επικρατούν στην Αθήνα ή και σε άλλα μεγάλα αστικά κέντρα ανά τον κόσμο, με τις τοπικές ιδιαιτερότητες να παίζουν φυσικά κι αυτές τον ρόλο τους.
Οι προκλήσεις μίας post-Covid πραγματικότητας
Με τη Γεωργία Αϋφαντοπούλου γνωριστήκαμε πριν τα Χριστούγεννα, στην εκδήλωση παρουσίασης του Ibikeshare. Πρόκειται για ένα από τα πολλά έργα στα οποία εμπλέκεται το Ινστιτούτο Βιώσιμης Κινητικότητας και Δικτύων