Την Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου ο δημοσιογράφος Τάσος Τέλλογλου και όλοι οι υπόλοιποι στο inside story πληροφορηθήκαμε από ρεπορτάζ του Σαράντη Μιχαλόπουλου στο Euractiv, ότι ο συνάδελφος τελούσε υπό παρακολούθηση από την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (όπως και ο ανεξάρτητος ευρωβουλευτής Γιώργος Κύρτσος) για λόγους εθνικής ασφάλειας. Κάπως έτσι, ο άνθρωπος με τον οποίο συνυπογράφουμε εδώ και μήνες την έρευνα για τις παρακολουθήσεις και τις υποκλοπές στην Ελλάδα μετατράπηκε σε θύμα του λεγόμενου ελληνικού Watergate.
Η πληροφορία αυτή δεν θα μπορούσε να περιέλθει με κανέναν άλλον τρόπο σε γνώση του, παρά μόνο με διαρροή στον Τύπο –όπως και έγινε– αφού ο νέος νόμος για τη διαδικασία άρσης του απορρήτου των επικοινωνιών (ν. 5002/2022) –την ψήφιση του οποίου η κυβέρνηση επέσπευσε εν μέσω της υπόθεσης των υποκλοπών (παράνομων με spyware και νομότυπων «επισυνδέσεων» με πρόφαση την εθνική ασφάλεια)– δεν επιτρέπει στον θιγόμενο να πληροφορηθεί ότι κάθε φορά που επικοινωνεί με το τηλέφωνό του υπάρχει και ένας «ακροατής» του κράτους στην γραμμή. Τουλάχιστον όχι προτού να περάσουν τρία έτη από την παύση της ισχύος της διάταξης της άρσης του απορρήτου του. Κι αυτό στην καλύτερη των περιπτώσεων