Μέχρι το 1939, η μοναδική δύναμη στην περιοχή των Βαλκανίων που θεωρούνταν επικίνδυνη για την Ελλάδα ήταν η Βουλγαρία. Ό,τι αμυντικά κονδύλια ενέκρινε το κράτος, τα διέθετε για την οχύρωση της ελληνοβουλγαρικής μεθορίου, την περίφημη «γραμμή Μεταξά», που ήταν μία αλυσίδα απόρθητων φρουρίων. Για τα σύνορα με την Αλβανία δεν υπήρχε πρόβλεψη, καθώς η γειτονική χώρα δεν θεωρείτο ρεαλιστικός επιθετικός κίνδυνος, αφού τηρούσε ουδέτερη στάση.
Η απειλή από την Ιταλία
Όλα αλλάζουν τον Απρίλιο του 1939, όταν η Ιταλία εισβάλλει στην Αλβανία και προωθεί ένα μέρος των στρατευμάτων της στην ελληνοαλβανική μεθόριο, προδίδοντας έτσι τα επεκτατικά της σχέδια στον χώρο της χερσονήσου του Αίμου και την Μεσόγειο.
Είναι η περίοδος που η Ιταλία κυβερνάται από το φασιστικό καθεστώς του Ντούτσε, που φιλοδοξεί να την μετατρέψει σε αυτοκρατορία, ακολουθώντας το παράδειγμα της άλλης στρατιωτικής υπερδύναμης, της Γερμανίας. Ο Μουσολίνι, για μήνες μετά την εισβολή στην Αλβανία, θα κρατά κρυφά τα σχέδιά του και θα προσπαθεί να πείσει την ελληνική κυβέρνηση, με προσωπικές μάλιστα επιστολές προς τον Μεταξά, ότι δεν αποτελεί κίνδυνο για τη Ελλάδα.
Όλον αυτόν τον καιρό, ο υποστράτηγος Χαράλαμπος Κατσιμήτρος